พ่อลูกเหมือนกัน

1330 คำ

~ ชั้น 15 ~ ร่างบางของคุณหญิงสายใจสาวเท้าเดินออกจากลิฟต์กระบอกตาที่เริ่มเหี่ยวย่นกวาดสายตาหา ห้อง 501 อย่างที่เมฆบอก ภายในห้องพักผู้ป่วยมีร่างหนาของมาเฟียหนุ่มนั่งง้องอนคนป่วยอยู่ข้างๆเตียง “ หนูอย่าทำหน้าแบบนั้นสิ พี่ขอโทษ ” ริมฝีปากหยักเอ่ยบอกคนตัวเล็กออกไป ตื่นมาก็หน้าตึงใส่เขาเลย “ ก็หนูบอกพี่ว่าชอบพี่ก็จัดให้หมดแม็กเลย“ สายลมเอ่ยขึ้นอีกครั้ง ก็เขาถามว่าชอบไหม เธอก็ตอบว่าชอบนี่ ขวับ ! กระบอกตาสวยหันขวับไปมองยังมาเฟียหนุ่มอย่างเอาเรื่อง แต่คนตัวเล็กก็เงียบไม่เอ่ยไม่พูดอะไรออกมา… “ หนู อย่าเงียบสิพี่ใจไม่ดี “ สองแขนแกร่งกอดร่างเล็กของคนป่วยที่กึ่งนั่งกึ่งนอนอยู่บนเตียง พลางเอ่ยเสียงสองเสียงสามออกไป สายลมที่รู้สึกกลัวเป็นอย่างมากกับความเงียบของคนตัวเล็ก ในระหว่างนั้นเอง… แกร๊ก..! เสียงประตูห้องพักผู้ป่วยถูกเปิดเข้ามาตามมาด้วยร่างบางของคุณหญิงสายใจ สายลมที่เข้าใจว่าเป็นเมฆก็ย

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม