อันนายอมลาจากด้วยน้ำตา เธอรู้ว่าไม่มีทางที่เธอและธนนท์จะได้เจอกันอีก แต่อย่างน้อยหญิงสาวก็หวังว่าเขาจะประสบความสำเร็จกับการผ่าตัดครั้งนี้ และทำให้เขากลับมามองเห็นได้อีกครั้ง ทั้งธนนท์และเบญญาต่างเหมาะสมกันแล้ว เธอมันก็แค่คนที่ผ่านเข้าไปในชีวิตของเขาเท่านั้น แต่เธอก็ไม่ได้มีค่าอะไรให้เขาจดจำ
หญิงสาวกลับมาที่บ้านของเธอ เมื่อเธอได้พบกับมารดา น้ำตาก็พลันไหลร่วงหล่นลงมาอย่างที่เธอไม่อาจหักห้ามได้
“เป็นอะไรลูก ขี้แยเป็นเด็กไปได้” คุณอัญญากล่าวด้วยความเอ็นดู เพราะเธอคิดว่าบุตรสาวร้องไห้เพราะจากบ้านไปนาน แต่แท้ที่จริงแล้วน้ำตาของหญิงสาวนั้นมาจากความน้อยใจในโชคชะตาของตนเอง ที่เผลอใจไปรักคู่หมั้นของเบญญา
“ก็หนูคิดถึงแม่นี่นา” อันนาฝืนยิ้มทั้งน้ำตาเพราะไม่ต้องการให้มารดาเป็นห่วง
“เมื่อไหร่จะโตสักทีนะเรา” คุณอัญญากล่าวด้วยรอยยิ้ม เธอไม่ได้เอะใจเลยว่าบุตรสาวนั้นกำลังทุกข์ใจอย่างมาก “แล้วนี่หนูจะกลั
