เสือ
ย้อนกลับไปตอนที่เกิดเรื่อง
“เสือจะเอาไงถ้าให้มันอยู่ต่อบอกเลยว่าเชอร์รี่ไม่ยอมแน่นี่มันวันเกิดเสือนะมันควรจะมีแค่เชอร์รี่ที่เป็นแฟนเสือไม่ใช่หรอ”
ผมไม่ได้พูดอะไรเชอร์รี่ก็โวยวายใส่ยัยนั่นไม่หยุด
“พอเถอะค่ะข้าวกำลังจะกลับอยู่แล้วค่ะขอโทษนะคะที่ข้าวมา”
ยัยนั่นหันมามองผมแต่ครั้งนี้ผมไม่ได้ห้ามหรือรั้งให้อยู่อย่างที่ใจต้องการ ยัยนั่นพูดจบก็เดินออกไปทันที
“กุผิดหวังในตัวมึงมากนะมึงทำให้ข้าวเสียใจทำไมวะ”
ไอ้นัทต่อว่าให้ผมทันทีในขณะที่คนอื่นหรือแม้แต่ไอ้เบสที่เป็นเพื่อนผมมานานพอๆ กับมันก็ไม่มีใครกล้าพูดอะไร มันไม่ได้เรียนคณะเดียวกันกับผมเลยไม่แปลกที่มันไม่ได้คิดจะเกรงใจคนที่ได้ชื่อว่าเป็นแฟนผมอย่างเชอร์รี่
“เกินไปอะไรกันเสือก็ทำถูกแล้วนิเด็กนั่นมาทีหลังก็ต้องเป็นฝ่ายไป”
เชอร์รี่คล้องแขนผมแสดงความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ จริงๆ จะโทษเธอฝ่ายเดียวก็ไม่ได้เป็นผมเองที่ทำให้เรื่องมันกลายเป็นแ
