@ โกดังสินค้าอคินกรุ๊ป
“นี่ก็สามทุ่มแล้ว เหลือพนักงานที่คิดว่าจะเกี่ยวข้องอีกห้าคน ท่านประธานจะเรียกมาสอบเลยมั้ยครับ”
“เรียกเข้ามาเลย” ผมเงยหน้าขึ้นพยักหน้าให้เตชิต ที่เดินถือแฟ้มเอกสารเข้ามาให้ผม “ใครทานข้าวทำธุระส่วนตัวเสร็จ ให้เขาเข้ามาได้เลย”
“ครับท่าน”
ตอนนี้ผมอยู่ที่ออฟฟิศภายในโกดัง กำลังสอบสวนเค้นเอาข้อมูลจากพนักงานที่เกี่ยวข้องกับการทุจริต แต่ผมก็ไม่ได้ใจร้ายจนขนาดให้พวกเขาอดข้าวอดน้ำหรอกนะ เพราะคนที่ไม่เกี่ยวข้องก็ว่าไปตามผิด ส่วนคนที่ไม่เกี่ยวค่าตอบแทนของพวกเขาก็ไม่มีการเปลี่ยนแปลง เป็นเพราะผมไว้ใจคนเกินไปเลยทำให้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นกับองค์กรของผมได้
22.30น.
“พักก่อนว่ะไอ้คิน” ผมยกกาแฟที่เตชิตเอาเข้ามาให้ขึ้นจิบ พลางไล่ดูเอกสารไปด้วยไม่ต้องแปลกใจกับสรรพนามที่เปลี่ยนไปนะครับ เตชิตมันเป็นเพื่อนสนิทของผมเอง หลังเวลางานสรรพนามก็จะประมาณนี้
“เต มึงดูนี่ซิ ตัวเลขมันคลาดเคลื่อนกั
