“งื้อ~ อย่าทำเสียงแบบนั้นสิคะ” ผมแกล้งทำเป็นเมินตามฝัน ก้าวขายาวๆเดินหนีอีกทาง ซึ่งมันเป็นทางที่จะไปห้องนอนของผมนั่นเอง ตามฝันกึ่งเดินกึ่งวิ่งตามผมมาติดๆ
“เดี๋ยวสิคะพี่อคิน ฟังตามก่อนสิคะ จริงๆ ตามมาวัดตัว จะตัดชุดให้คุณลุงค่ะ แต่บังเอิญมาเจอตอนคุณลุงหกล้มในห้องน้ำพอดี เลยอยู่ช่วยดูแลท่าน” มือบางของเธอขว้าแขนผมเอาไว้แน่น ผมผ่อนความเร็วลงเล็กน้อยอย่างหยั่งเชิงกลัวเธอจะเดินตามไม่ทัน
“อ้าว!ตามฝัน นายท่านหลับแล้วเหรอลูก” เป็นจังหวะเดียวกันกับน้าอนันต์ที่เปิดประตูออกมาจากห้องนอนอีกห้อง จริงสินะ น้าดาวบอกว่าน้าอนันต์มาเฝ้าคุณพ่อผมด้วยนี่หน่า ผมใจแป้วลงไปเล็กน้อยเพราะกลัวไม่ได้ใกล้ชิดคนตัวเล็กของผม พ่อเธอยิ่งดุๆอยู่ด้วย
"หลับไปแล้วค่ะพ่อ"
“แล้วนี่อคินมาตั้งแต่เมื่อไหร่”
“มาได้ซักพักแล้วครับน้านัน คุณพ่อหลับพอดี”
“น้าก็กำลังจะไปนอนที่ห้องนายท่าน ยัยตามดึกมากแล้วเข้านอนได้แล้วลูก”
“ค่ะ คุณพ่
