วันต่อมา
“ตามฝัน! ตื่นเดี่ยวนี้นะลูก!”
“อื้อ คะ...คุณพ่อ~ พะ..พี่อคินตื่นค่า ตื่นได้แล้ว”
ผมลืมตาตื่นขึ้นมาอย่างสะลึมสะลือ ยกนิ้วสากขึ้นสีหูสีตา เมื่อรู้สึกได้ว่ามีเสียงใครบางคนคับคล้ายคับคาว่าเป็นพ่อของตามฝันร้องเรียก รวมถึงคนตัวเล็กที่กำลังเขย่าแขนผมเร่าๆ
“คุณพ่อขา ตามอธิบายได้นะคะ คือ...”
“น้าอนันต์!!” ผมรีบลุกขึ้นพิงหัวเตียง สะบัดหัวไปมาเพราะรู้สึกมึนหัวแปลกๆ น้าอนันต์ พ่อของตามฝันยืนอยู่ข้างเตียงนอนของผม ด้วยท่าทางที่เกรี้ยวโกรธ
“แกมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง แกกับอคิน!!ฮึ่ย ลุกออกมา กลับบ้านกับพ่อเดี่ยวนี้ตามฝัน!!!”
“เดี๋ยวก่อนครับ น้านัน ฟังผมอธิบายก่อน”
“มันยังไงกัน อคินทำอะไรตามฝัน ทำไมน้องมาอยู่ในห้องนี้ แถมยังอยู่ในสภาพที่ ฮึ่ย!! พ่อนี่อยากฆ่าแกให้ตายตรงๆนี้จริงๆตามฝัน ลุกออกมา!!!”
“โอ๊ย!คุณพ่อ ตามเจ็บ” น้านันกระชากตามฝันลงจากเตียงนอนอย่างแรง เธอเหวี่ยงขาลงมายืนอยู่ข้างท่านด้ว
