บทที่9 โดนยา
1317 คำ
ช่วงค่ำ
“งานใหญ่มากเลยค่ะพี่อคิน”
ฉันเดินควงแขนพี่อคินเข้ามาภายในงานเลี้ยงฉลองสมรสของคุณเอวา ซึ่งเป็นเพื่อนสนิทเพื่อนของเขา
พี่อคินบอกให้ฉันควงแขนเขาเอาไว้เพราะอยากปลอดภัยจากสาวๆ ฉันเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน เขาคงเอาฉันมาเป็นไม้กันหมาล่ะมั้ง ดูจากสายตาสาวๆ หลายๆ คนที่มองเขาตาเป็นมัน ตั้งแต่เดินเข้ามาในงานแล้ว
“ลูกสาวผู้ว่าเชียวนะ อีกอย่างเจ้าบ่าวเป็นถึงเจ้าของโรงแรมนี้ ตามคิดว่าไงล่ะ”
“ว้าว ทำบุญมาด้วยอะไรคะเนี่ย ถึงได้มีสามีหล่อและรวยขนาดนี้”
พี่อคินส่ายหน้าให้กับประโยคคำถามฉัน แต่ไม่ได้ซีเรียสอะไรมาก มองไปที่เวที ตอนนี้คู่บ่าวสาวกำลังตัดเค้กด้วยกระบี่อันบักเอ้บ
“ฮาย~ ตามฝัน” เสียงเรียกชื่อฉันจากทางด้านหลัง ทำให้ฉันกับพี่อคินหันไปมองแขกผู้มาใหม่พร้อมๆ กัน
“คุณอเล็กซ์ สวัสดีค่ะ ฉันกำลังมองหาคุณพอดีเลยค่ะ” ฉันพูดออกมาอย่างมีจริตอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน มือเรียวยื่นไปรับแก้วไวน์ที่คุณอเล็กซ์ยื่นให้ขึ้นมาจิบอย่างมีมารยาท
“ดื่มเป็นใช่มั้ยตาม” พี่อคินกระชิบลข้างหูฉัน คงกลัวฉันไม่ได้ยินที่เขาถามล่ะมั้ง เมื่อเสียงเพลงในงานเริ่มดังขึ้นเรื่อยๆ เพราะกำลังจะเป็นช่วงเวลาอัพเตอร์ปาร์ตี
“ดื่มเป็นค่ะ พี่อคินไม่ต้องห่วงนะคะ” ฉันเองก็กระซิบข้างหูคนตัวสูงกลับเหมือนกัน
“อเล็กซ์ ผมฝากน้องสาวไว้กับคุณแป๊บนึงนะ ผมไปอวยพรเอวากับสามีของเธอก่อน”
“เชิญครับ” คุณอเล็กซ์ผายมือให้พี่อคิน เขายิ้มให้ฉันเล็กน้อย ก่อนจะเดินจากไป ยิ้มที่ว่าคือแผนตื๊อคุณอเล็กซ์สินะ
สักพักต่อมา
“ดื่มให้กับคู่บ่าวสาวและมิตรภาพของเราค่ะ”
ฉันหันไปชนแก้วกับคุณอเล็กซ์แก้วเล่า ไวน์ที่ยกดื่มในขณะคุยกับคุณอเล็กซ์แทบนับแก้วไม่ถ้วน ซึ่งฉันเองก็เริ่มรู้สึกยืนไม่ตรง เหมือนโลกกำลังเล่นโรเลอร์คอสเตอร์อยู่ยังไงยังงั้น แต่ก็ยังไหวนะ ฉันไม่ได้คออ่อนขนาดนั้น
“คุณกำลังเมานะสาวน้อย ผมว่าคุณพอก่อนดีกว่า”
คุณอเล็กซ์แย่งแก้วไวน์ในมือของฉัน ที่พึ่งรับมาจากบริกรไปถือเอาไว้เอง แต่ด้วยความมึนๆ จากฤทธิ์แอลกอฮอล์ ทำให้ฉันกล้าแย่งแก้วไวน์นั่นคืนมาจากมือของเขา
“ยังไม่เมาหรอกอเล็กซ์ ถ้าจะเมาก็เป็นเพราะคุณนั่นแหละ”
“ผมยังไง”
“เล่นตัวอยู่นั่นแหละ รีบๆ ตกลงกับพี่อคินไปได้แล้ว”
“ฮ่าๆๆๆ สาวน้อย เวลาเธอเมาก็น่ารักดีเหมือนกันแฮะ เอาเป็นว่าเรื่องผมกับอคินเอาไว้ก่อนดีกว่า ตอนนี้ผมคงต้องไปส่งคุณกลับห้องแล้ว”
“โน ๆ ฉันมากับพี่อคินนะ พี่อคิน! อยู่ไหนคะ” ร่างบางบนส้นสูงสูงห้านิ้ว และด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ ทำให้ฉันยืนโงนเงนไม่มั่นคงอย่างมาก จนคุณอเล็กซ์ได้เข้ามาพยุงฉันเอาไว้
“พี่คุณอยู่ในวงสาวๆ โน่น ผมว่าผมขึ้นไปส่งคุณดีกว่า ขอคีย์การ์ดด้วยครับ”
ฉันหยิบคีย์การ์ดห้องพักของตัวเองให้คุณอเล็กซ์อย่างว่าง่าย สายตามองไปทางพี่อคินที่ตอนนี้กำลังชนแก้ว คุยกันกับสาวๆ อย่างออกรส
“ไอ้พี่อคินบ้า มีสาวแล้วเทน้องเลยนะ ชิ!”
ฉันเดินกลับขึ้นห้องพร้อมๆกับคุณอเล็กซ์ที่คอยพยุงฉันที่เดินสับขาพันกันอิรุงตุงนังจนถึงห้องพัก รองเท้าคู่สวยถูกสะบัดออกจากเท้าตั้งแต่ถึงหน้าประตูด้วยซ้ำ
“สาวน้อง ดีนะที่คนพาคุณมาส่งคือผม ถ้าเป็นคนอื่นไม่รู้เธอจะรอดปากเหยี่ยวมั้ย”
“เกินไปค่ะ ฉันไม่ได้เมาขนาดนั้น อีกอย่างคุณก็เห็นตอนฉันช่วยคุณจับโจรแล้วหนิ”
“ว่าด้วยเรื่องจับโจร ผมของจะให้ตอบแทนคุณด้วยนะ แต่เอาไว้พรุ่งนี้ผมจะหยิบมาให้คุณก็แล้วกัน”
“ขอบคุณค่ะ แต่ตอนนี้คุณกลับไปที่งานเถอะ ฉันขอทำธุระส่วนตัวก่อน แล้วก็คงเข้านอนเลย บายนะคะ”
ฉันยิ้มพิมพ์ใจให้คุณอเล็กซ์ ก่อนจะเดินไปจัดการธุระตัวเองในห้องน้ำ ฉันได้ยินเสียงคุณอเล็กซ์รับโทรศัพท์ที่มีสายเข้าของตัวเองแล้วเดินออกจากห้องฉันไป
(AKIN:TALK)
“นี่คุณตั้งใจจะมอมผมใช่มั้ยทีน่า”
ผมถามยิ้มๆ ให้กับสาวสวยที่ขยันชนแก้วกับผม จนผมแทบจะยกดื่มไม่ทันอย่างทีน่า เธอยิ้มเย้ายวนมาทางผมอย่างเขินอายเมื่อผมถามเธอออกไปตรงๆ
“คุณกลัวเหรอคะคิน”
“ไปไหนกันนะ” ผมเบือนจากทีน่าชั่วคราว พรางพึมพำออกมาเบาๆ ในขณะที่สายตาจับจ้องไปทางตามฝันที่กำลังเดินออกไปจากงานพร้อมๆ กับอเล็กซ์
“มีอะไรกันคะคิน”
“เอ่อ เลขาของผมน่ะครับ ผมรู้สึกว่าเธอกำลังเมา”
“เอ๋ ใครกัน”
“ถ้าอย่างงั้นผมคงต้องขอตัวก่อนนะครับ ไว้เจอกันใหม่นะครับทีน่า”
“อ๊ะ เดี๋ยวสิคะ” มือของทีน่าดึงแขนผมเอาไว้ก่อนที่ผมจะเดินตามตามฝันไป เธอยื่นแก้วไวน์มาให้ผมอีกแก้ว
“ดื่มไวน์แก้วสุดท้ายกับทีน่าก่อนะคะ แล้วค่อยไป” ผมมองทีน่านิ่งๆ แต่ก็ยอมยกไวน์แก้วนั้นขึ้นดื่มรวดเดียวหมดเพื่อเป็นการตัดปัญหา
“หมดแล้วนะ ผมไปได้แล้วใช่มั้ย” ผมยื่นแก้วไวน์เปล่าๆ คืนให้ทีน่า เธอรับมันไปยื่นให้บริกรแต่กลับไม่ปล่อยแขนของเธอออกจากวงแขนของผม
“เดี๋ยวสิคะ คุณยังไม่ได้ทักทายคุณพ่อของทีน่าเลยนะคะคิน”
คุณพ่อของทีน่าเป็นเพื่อนกับพ่อของผม สองตระกูลนี้ค่อนข้างสนิทกันมาก โดยเฉพาะทีน่าที่อยากสนิทกับผมมากเหมือนกัน แต่ติดที่ว่าผมไม่ค่อยสุงสิงกับเธอ มันเป็นการป้องกันการคลุมถุงชนอย่างหนึ่งนั่นแหละ
“เอาไว้สะดวกกว่านี้ ผมจะไปไหว้ท่านนะ ตอนนี้ผมของตัวก่อน” ผมแกะแขนของทีน่าออกอย่างเสียมารยาทก็ว่าได้ ก่อนจะเดินออกจากงานแล้วกดโทรศัพท์โทรออกหาตามฝัน
“บ้าจริง”
“คุณผู้ชายมีอะไรให้ผมช่วยมั้ยครับ”
“เอ่อ ช่วยกดลิฟท์ชั้นสิบเจ็ดให้ผมที”
ผมยื่นคีย์การ์ดที่ใช้ปลดล็อคเพื่อแสกนการใช้ลิฟท์ไปภายในห้องของตัวเองให้กับพนักงานที่ยืนรอให้บริการอยู่ทางหน้าลิฟท์
ผมสะบัดหัวสองสามทีเพราะเริ่มมีอาการแปลกๆ อย่างบอกไม่ถูก จากนั้นก็รีบก้าวเดินเข้าไปในลิฟท์ทันทีที่มันเปิดออก
(ฮัลโล พี่อคิน)
“ตามอยู่ไหน”
ผมกรอกเสียงดังผ่านโทรศัพท์ มือหนาก็ปลดเนคไทออกจากคอไปด้วย ตอนนี้ร่างกายของผมมันรู้สึกร้อนผิดปกติ จนผมรู้สึกเหมือนบางส่วนมันกำลังจะแตกออกมาเป็นเสี่ยงๆ หัวใจเต้นเร็วผิดปกติ เหงื่อไหลออกมาเต็มกรอบหน้า
(ตามอยู่บนห้องแล้วค่ะ แล้วพี่อคินล่ะคะตามเห็นพี่ชนแก้วอยู่กับสาวๆ ระวังเมานะ)
“ตาม พี่...อึก!!”
ตุ้บ!!
ผมใช้มือทั้งสองข้างค้ำยันผนังลิฟท์ไว้ จนเกิดเสียงดัง เมื่อร่างกายเริ่มมีความต้องการอะไรบางอย่างเกิดขึ้นกระทันหัน และผมกำลังควบคุมมันไม่ได้ อย่าบอกนะว่าผมโดนยา
- ผู้เขียน
