ติ๊ง!
ติ๊ง!
ติ๊ง!
“กินก่อนดีมั้ย” ฉันเงยหน้าจากหนอจอโทรศัพท์สบตาคนตัวโตที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม ค่อยๆ วางโทรศัพท์คว่ำหน้าลงบนโต๊ะ เมื่อถูกพี่อคินปามเสียงดุ มือหนาคีบข้าวห่อสาหร่าย ที่มีอูนิวางอยู่ด้านบนลงบนจานให้ฉันไปด้วย
“ขอโทษค่ะ พอดีตามพึ่งกลับเข้าไลน์กลุ่มเพื่อนสมัยมัธยมน่ะค่ะ เลยมีเรื่องให้คุยกันเยอะแยะไปหมด” ฉันอธิบายก่อนจะค่อยคีบอาหารตรงหน้าเข้าปาก
“กินให้เสร็จก่อน แล้วค่อยคุย”
"พี่อคินก็ทานของตัวเองไผสิคะ เส้นอืดหมดแล้ว" ฉันพยักเพยิดหน้าไปทางถ้วยราเมงที่อยู่ตรงหน้าพี่อคิน จริงๆเขาไม่ค่อยชอบอาหารญี่ปุ่นซักเท่าไหร่ ผิดจากฉันที่ชอบมาก โดยเฉพาะอูนิ มันละมุนปากมากๆ ง่ำ!
"ชั้น4 มีร้านอาหารญี่ปุ่นเปิดใหม่ วันก่อนพี่ไปทานกับเพื่อนพี่ โอมากาเสะแต่ละครอสรสชาติดีมาก วันหลังเรามาทานกันนะตาม"
“เอาไว้ก่อนดีกว่าค่ะ ช่วงนี้ตามไดเอทอยู่” ฉันบอกไปเลี่ยงๆ ก่อนจะก้มหน้าก้มตาทานอาหารต่อ แบบรีบๆ
