“หยุดดิ้นแล้วก็นั่งนิ่งๆ ถ้าไม่อยากรถคว่ำตายทั้งคู่”
“พี่ก็เอากุญแจมือออกสิ นี่พี่บ้าไปแล้วเหรอพี่อคิน! โอ๊ย!”
คนตัวโตไม่ฟังที่ฉันพูดแต่กลับดันตัวออกจากเบาะข้างคนขับ เปลี่ยนไปอยู่ประจำตำแหน่งคนขับแทน ทั้งๆ ที่ข้อมือของฉันข้างหนึ่งยังถูกกุญแจมือคล้องติดกับข้อมือของเขาอยู่
“พี่จะเตือนเอาไว้ก่อนนะ ว่าเธอควรอยู่นิ่งๆ ถ้ายิ่งดิ้นมันก็ยิ่งรัดข้อมือเธอแน่น” พี่อคินหันมาชี้หน้าฉัน จากนั้นก็เคลื่อนรถออกจากลานจอดรถอย่างรวดเร็ว
ฉันมองข้อมือข้างที่สวมกุญแจมือสลับกับถนนอย่างระแวง กลัวว่าจะเกิดอุบัติเหตุ จังหวะที่เขาเข้าเกียร์รถก็ต้องลากแขนข้างนั้นของฉันไปด้วย
“พี่ทำบ้าอะไรของพี่ มั้ยอันตรายนะรู้มั้ย”
“แล้วใครล่ะที่ทำให้พี่ต้องทำอะไรโง่ๆ แบบนี้”
“พี่อคิน นี่พี่จะโทษว่าเป็นเพราะตามเหรอคะ ที่ทำให้พี่ต้องมาใส่กุญแจมือตัวเองติดไว้กับตามแบบนี้น่ะ”
“ก็ถ้าตามออกมากับพี่ดีๆ พี่จะทำแบบนี้มั้ย” เขาหันมาจ้
