บทที่4 เสือ
771 คำ
“กลับมาแล้วเหรอลูก” ฉันเดินเข้าไปสวมกอดคุณแม่ทันทีที่เดินเข้ามาถึงตัวบ้าน ตอนนี้แม่กำลังจัดโต๊ะอาหารอยู่
“กลับมาแล้วค่ะ แล้วนี่แม่ไม่ไปอยู่เป็นเพื่อนพี่เฌอที่โรงพยาบาลเหรอคะ”
ฉันถามพร้อมกับหยิบแตงกวาในจานเข้าปากไปด้วย
“แม่พึ่งกลับมาจ้า เอ๊ะ! ลูกคนนี้ แม่สอนกี่ครั้งแล้วว่าให้ล้างมือก่อนหยิบอาหารเข้าปาก”
ฝ่ามือหนักๆ ของแม่ฟาดลงต้นแขนของฉันอย่างไม่แรงนัก ฉันเบี่ยงตัวหลบแล้วขยับไปอยู่อีกฝั่งของโต๊ะอาหาร
“มือตามสะอาดค่ะแม่ ไม่เชื่อดูนี่สิคะ” ฉันแบมือไปตรงหน้าแม่ ท่านส่ายหน้าให้ฉันด้วยท่าทีเบื่อหน่าย แต่จริงๆ แม่ฉันไม่ได้รู้สึกแบบนั้นหรอกค่ะ
ครอบครัวเราเป็นครอบครัวเล็กๆ มีพ่อ แม่ พี่เฌอปรางพี่สาวของฉัน และก็ฉัน ตามฝัน ซึ่งตอนนี้ที่บ้านก็จะมีเพียงสามคน เพราะพี่เฌอปรางแต่งงานแล้วก็ย้ายออกไปอยู่กับพี่ไอเทม สามีของพี่เฌอปราง
บ้านฉันมีขนาดกลาง ฐานะทางบ้านก็ปานกลาง ที่ฉันได้ไปเรียนต่อต่างประเทศก็เพราะว่าสอบได้ทุนเรียนฟรี ส่วนค่าใช้จ่ายประจำวันก็ได้จากนายท่านใหญ่ เจ้านายของคุณพ่อเป็นคนสนับสนุนฉัน
ซึ่งนอกจากนายท่านใหญ่จะเป็นเจ้านายของคุณพ่อแล้ว ท่านยังเป็นคุณพ่อของพี่อคินอีกด้วย และก็นั่นแหละเหตุผลที่ฉันเลือกไปทำงานแทนพี่เฌอปราง ระหว่างที่พี่เขาลาคลอด เพื่อจะได้ตอบแทนคุณของนายท่านใหญ่ด้วยยังไงล่ะ
“วันนี้ไม่ต้องรอคุณพ่อนะลูก นายท่านใหญ่เรียกเข้าไปตึกใหญ่ น่าจะมีเรื่องสำคัญ”
“ถ้าอย่างนั้นแม่รอตามแป๊บเดียวนะ เดี๋ยวตามขอไปอาบน้ำก่อนนะคะ วันนี้ออกข้างนอกกับพี่อคินทั้งวันเลย เหนียวตัวมาก”
“ตามสบายเลยจ๊ะลูก ถ้าอย่างนั้นแม่ไปทำไข่เจียวหมูสับของโปรดตามเพิ่มดีกว่า”
“ขอบคุณนะคะแม่”
ฉันโอบกอดคุณแม่ ยื่นหน้าเข้าไปหอมแก้มซ้ายขวาของท่านอีกครั้ง ก่อนจะวิ่งขึ้นชั้นสอง เพื่อไปอาบน้ำ
หลังจากที่เป็นเลขาที่อคินเพียงหนึ่งวัน ก็ทำให้ฉันได้เรียนรู้อย่างหนึ่งที่ลึกซึ้งที่สุด พรุ่งนี้ฉันอาจจะต้องกัดรองเท้าคัตชูนี่ซะก่อน ก่อนที่มันจะกัดฉันแบบวันนี้
"อ่า~ แผลถลอกเต็มเท้าของฉันเลย แสบชะมัด"ฉันมองเท้าทั้งสองข้างอย่างปลงตก ก่อนจะตัดใจไปอาบน้ำทำธุระส่วนตัว
(AKIN:TALK)
LINE
DAYNYS : วันนี้คุณนัดเดนิสไว้
DAYNYS : อย่าลืมนะคะ
AKIN : ครับ เจอกันสามทุ่ม
DAYNYS : ส่งรูปชุดนอนไม่ได้นอน
“คุยกับแฟนอยู่เหรอคิน” เมษาเพื่อนของผมถามขึ้น เมื่อโอมากาเสะคอร์สสุดท้ายถูกยกมาเสิร์ฟตรงหน้าพอดี เธอเลื่อนอาหารมาตรงหน้าผม ทั้งๆ ที่ผมเองก็เริ่มอิ่มแล้ว
“ทำเหมือนไม่รู้จักเรา”
“ก็ถามไปงั้น นึกว่าเพื่อนฉันจะถอดคราบเสือได้แล้วซะอีก”
“หึ! กำลังสนุก” ผมพูดกับเมษาด้วยท่าทางสบายๆ พรางยกแก้วชาในมือส่งสายตาให้หญิงสาวที่นั่งอยู่เยื้องๆ กันกับผม เพราะผมสังเกตว่าเธอมองผมนานแล้ว สงสัยอยากสร้างคอนเน็คชั่น
“อายุก็เยอะแล้วนะ เราว่าคินควรจริงจังกับใครซักคนได้แล้วนะ”
“เอาอะไรมาพูดเมษา จะอวดแฟนกับเราว่างั้น”
“ไม่เห็นต้องอวด ก็เห็นๆ กันอยู่”
“ครับ คุณแม่ ผมจะรีบจริงจังครับ ว่าแต่แฟนเมษาจะมารับตอนไหน ให้คินไปส่งดีกว่ามั้ย”
“จะถึงละเนี่ย งั้นกลับกันเลยมั้ย อาหารคอร์สสุดท้ายละ”
“ตามใจ” ผมส่งยิ้มให้สาวสวยคนนั้นอีกครั้ง และไม่ลืมฝากเบอร์ของผมไปกับเชฟ ให้เธอเก็บไว้เป็นคอเล็คชั่นด้วย
เมษาเป็นเพื่อนสมัยเรียนมัธยมต้นของผม พึ่งมาแยกกันตอนเรียนจบที่แหละ เธอไปช่วยครอบครัวทำธุรกิจอยู่อเมริกา ช่วงนี้แฟนเธอมาทำงานที่เมืองไทย เราถึงได้เจอกัน
“แล้วเจอกันนะคิน”
“ครับขับรถดีๆ”
ผมโบกมือทักทายแฟนของเมษา ที่อยู่ตำแหน่งคนขับ ก่อนจะปิดประตูรถให้เธอ ต่อไปก็คงจะต้องไปเคลียธุระส่วนตัวผมสินะ ผมยกนาฬิกาข้อมือขึ้นมาดู ก่อนจะเดินไปที่รถของตัวเอง
- ผู้เขียน
