สักพักต่อมา
“หิวยัง?” คนข้างๆ เอ่ยถามขึ้นเมื่อรถเคลื่อนตัวออกจากที่ทำงานเก่าของฉันได้สักพัก ซึ่งฉันก็ทำเพียงส่ายหน้าน้อยๆ ไปให้เขาแล้วหันกลับไปมองวิวข้างทางไปเรื่อยเปื่อย
ส่วนคาร์เตอร์เขาก็คุยเรื่องงานกับโอเว่นต่อ อีกอย่างตอนนี้เขากำลังประชุมผ่านโปรแกรมซูมกับทางบริษัทผู้ร่วมทุนด้วย ฉันเลยนั่งนิ่งๆ ไปไม่รบกวนเวลางานของเขา
“จอดเดอะวิวพาร์คด้วยโอเว่น”
“ใช่ตรงที่ขายอาหารสตรีทฟู้ดเยอะๆ นั่นเหรอครับ”
“อืม”
"นายจะให้จอดทำไมครับ รถติดขนาดนั้น"
"ไปซื้อปืนมั้ง"
“ฮึ...ครับนาย”
“มาจอดที่นี่ทำไมคะ” ฉันชะเง้อคอมองพื้นที่ถนนคนเดินขนาดใหญ่ด้วยความสนใจ ซึ่งฉันไม่ได้มาที่นี่นานมากแล้วตั้งแต่ฉันย้ายไปอยู่ที่ต่างจังหวัดกับพ่อแม่
“หาอะไรอร่อยๆ กิน ลงไหม”
“.....อื้อ...เพลินอยากเดิน” ฉันยิ้มกว้างให้คาร์เตอร์ รีบเปิดประตูลงจากรถ ที่นี่เป็นที่ขายอาหารสตรีทฟู้ดมีร้านดังๆหลายร้าน แบบที่ยูทูปเบอร์ชอบตามมาร
