ชีวิตที่แปด

1451 คำ

“ให้พี่อยู่เป็นเพื่อนไหม” “ไม่เป็นไรค่ะ ออมอยู่ได้ อีกอย่าง ออมไม่ได้เฝ้าคนเดียวสักหน่อย ทีมพยาบาลก็อยู่กันเยอะแยะ” ฉันเงยหน้าขึ้นบอกพี่อลันพลางคลี่ยิ้มให้เขาสบายใจ ตอนนี้ย่างเข้าตีสี่แล้ว ทุกคนก็ต่างแยกย้ายกลับไปพักผ่อน จริง ๆ ก็มีทีมพยาบาลที่จ้างให้ดูแลพี่เรสอยู่แล้ว แต่ฉันเป็นห่วงเขา อยากอยู่ด้วยตลอดเวลาเลยอาสานอนเฝ้าเขาที่นี่ “งั้นมีอะไรโทรมาได้ตลอดเลยนะ คุณลุงคุณป้าก็คงจะถึงเร็ว ๆ นี้แล้ว ใจจริงพี่ก็อยากอยู่รอรับพวกท่านก่อน แต่พี่ต้องไปเคลียร์เอกสารที่ไอ้เรสทำค้างไว้น่ะ ดูเหมือนว่าเราจะเจอข้อมูลใหม่แล้ว พ่อไอ้คินมันโกงเราจริง ๆ ด้วย พี่อยากจะรีบเคลียร์ให้เสร็จ กลัวมันไหวตัวทันแล้วหนีออกนอกประเทศเสียก่อน” “ได้ค่ะ ไม่ต้องห่วงทางนี้นะคะ” พี่อลันหันไปมองคนที่หลับอยู่บนเตียงครู่เดียว ก่อนจะเดินออกไปจากห้อง ในตอนนี้จึงเหลือเพียงฉันกับพี่เรสแค่สองคน พอไม่มีใครอยู่ด้วยแล้วก็เงียบเหงาเหมื

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม