“ปวดหัวชะมัดเลยยัยเร...เรื่องของแกมันจะซับซ้อนอะไรกันนักกันหนายะ!”
คนที่ได้ฟังเรื่องทั้งหมดได้แต่บ่นปวดหัว แต่ทั้งๆที่บ่นอย่างนั้นเจ้าตัวกลับมีสีหน้าเคร่งเครียดก่อนจะพูดออกมาต่อว่า “แล้วสรุปว่าแกจะเอายังไงต่อไปยัยเร แกจะอยู่กับคุณไทม์ไปเรื่อยๆแบบนี้หรือแกจะหย่ากับเขาแล้วแต่งงานกับพี่วินแทน แกกับคุณไทม์ก็ไม่เคยมีอะไรกันอยู่แล้วนี่ แถมพี่วินเขาก็ยังรักแกอยู่ไม่ใช่เหรอ?”
“ฉันไม่รู้จะทำยังไงเหมือนกัน สิ่งที่ทำให้ตอนนี้ก็ได้แต่ปล่อยให้มันเป็นไปตามทางของมัน” เรณุกาพูดในขณะที่ถอนหายใจยาวออกมา...หย่ากับอโณทัยอย่างนั้นหรือ...ทำไมตอนนี้เธอไม่มีความรู้สึกนั้นเลยนะ! ทั้งๆที่เธอควรจะเกลียดเขาสิเรณุกา...เธอควรจะหาทางหลุดพ้นจากเขาให้มันเร็วที่สุดนะ!
แต่...ความรู้สึกบ้าๆที่เกิดขึ้นกับเธอเมื่อคืนนี้มันคืออะไรกัน? เรณุกาได้แต่ถามตนเอง หลายครั้งที่เธอรู้สึกเกลียดอโณทัยเหลือเกิน หากทำไมบางครั้งความเกลียดขอ
