จ้าวลู่ฉือเมื่อกลับมาถึงห้องพักแล้ว ก็ได้แต่นั่งนิ่งอย่างใช้ความคิดอยู่ที่โต๊ะภายในห้อง
เขาไม่เข้าใจตนเองเช่นกัน เหตุใดถึงได้เอ่ยจะรับผิดชอบตัวนางง่ายดายเพียงนี้ อยู่มาจนอายุไม่น้อยแล้ว ไม่ใช่ว่าก่อนหน้านี้จะไม่เคยเจอสตรีที่ทำให้เขาต้องตกอยู่ในช่วงเวลาคับขัน จนเกือบจะต้องตกหลุมพรางแต่งพวกนางเข้าจวนก็เจออยู่ไม่น้อย
แต่ตัวเขาก็เอาตัวรอดไปได้เสียทุกครั้ง แต่ครั้งนี้เป็นตัวเขาเองที่เอ่ยปากอยากรับผิดชอบนาง กว่าจ้าวลู่ฉือจะกลับขึ้นเตียงเพื่อพักเอาแรงก่อนจะออกเดินทางพรุ่งนี้เช้า ก็เหลือเพียงอีกสองชั่วยามเท่านั้นฟ้าก็จะสว่าง
ไม่ต่างจากหรูอวี้กว่านางจะข่มตาให้หลับได้ ก็เล่นนอนพลิกตัวอยู่นานเลยทีเดียว
รุ่งเช้าขบวนเดินทางของจ้าวลู่ฉือ เตรียมพร้อมออกเดินทาง ท่านเจ้าเมืองที่ไม่อยากจะปรากฏตัวในยามนี้ยังต้องมาส่งเขาที่หน้าประตูเมืองด้วย
รอยบวมแดงที่ใบหน้าของท่านเจ้าเมือง เป็นการย้ำเตือนอย่างดี ถึงเร
