“ นี่เขาก็พึ่งแต่งกันหลังฉันเข้ามาอยู่ที่นี่ไม่ถึงเดือนหรอก ท้องก่อนแต่งน่ะ ” ท้ายประโยคแม่ของเธอกระซิบกระซาบ
“ มันก็เรื่องของเขาน่าแม่ อย่าเที่ยวพูดไปเรื่อยล่ะ ” เรศินินเตือนแม่ แม้ว่าตัวเองจะหูผึ่งกับเรื่องราวที่พึ่งได้ยินก็ตามที
“ ฉันจะพูดไปเรื่อยกับใครล่ะยะ วัน ๆ ไม่ได้ออกไปไหน จะไปทีก็ช้อปปิ้ง กินข้าว คุณพี่ก็เกาะติดตลอด น่าเบื่อ จะไปเล่นไปอะไรคลายเครียดมั่งก็ไม่ได้ ”
“ พักได้แล้วนะเรื่องไพ่เรื่องไฮโลน่ะ โชคดีแค่ไหนแล้วที่ได้มาอยู่กับลุงพศิน เกิดเขาจับได้แล้วเฉดหัวส่ง แม่จะลำบาก ”
“ นี่แกเป็นลูกหรือเป็นแม่ฉันวะเนี่ย พูดมากน่ารำคาญ ฉันแก่หัวหงอกขนาดนี้ก็รู้หรอกน่า ”
“ รู้ให้มันจริงละกัน ” เธอก็ยังไม่วายที่จะสวนกลับไป
“ แต่จะว่าไปก็บัดสีอยู่นะ พี่น้องได้กันเองเนี่ย ถึงจะไม่ใช่พี่น้องคลานตามกันมาจริง ๆ ก็เถอะ ” แม่ยังคงพึมพำไปเรื่อยเปื่อย โดยที่เรศินินฟังอย่างเดียวไม่ได้ตอบกลับ
