สิบโมงของอีกวัน
พรีมตื่นขึ้นและนั่งรอรุ้งพราวผู้เป็นแม่เลี้ยงที่โต๊ะอาหาร ที่เดี๋ยวนี้เธอจะตื่นสาย มักจะไม่ทันอาหารมื้อเช้าดังเช่นเมื่อก่อน นางเดินลงบันไดมาพร้อมกับปิดปากหาว แต่ก็ต้องตกใจเมื่อเจอลูกเลี้ยงนั่งจ้องเขม็งรออยู่แล้ว
“ อ้าว น้องพรีม มีอะไรหรือเปล่าคะ ”
“ เปล่าค่ะ แค่มานั่งรอคุณน้า ”
“ นั่งรอน้า ? ”
“ ใช่ค่ะ เกิดเรื่องไม่ดีกับพรีม ” พรีมตอบพลางจ้องหน้าอีกฝ่ายด้วยสายตายากจะอ่านออก
“ มีเรื่องอะไรคะน้องพรีม ถ้าน้าช่วยได้น้ายินดีช่วยเต็มที่ ” แม่เลี้ยงรีบเสนอตัวเพื่อทำคะแนนทันที อีกฝ่ายถอนใจยาวก่อนจะเปิดปากตอบ
“ พี่เรแอบคบกับพี่อาร์มค่ะ ” นางทำตาโต
“ อะไรนะคะ ยัยเรน่ะเหรอแอบคบกับคุณอาร์ม ”
“ ใช่ค่ะ ”
“ แล้ว... แล้วคุณพรีมรู้ได้ยังไงคะ ”
“ มีคนเห็นแล้วเอามาบอกพรีมค่ะ คนที่ไว้ใจได้ ”
เธอโกหก
“ แล้วคุณพ่อรู้เรื่องนี้หรือยังคะ ”
“ พรีมยังไม่ได้บอกหรอกค่ะ กลัวว่าถ้าบอกไปแล
