-1-ผู้บริหาร NC++

948 คำ
-1- ผู้บริหาร NC++ ติ๊ง! เสียงประตูลิฟต์ที่เปิดออกเรียกสติของหญิงสาวให้กลับมาอีกครั้งก่อนจะรีบก้าวเท้าเรียวออกไปจากลิฟต์ในทันที มือเรียวยกขึ้นกุมตรงเนินอกข้างซ้ายทันทีที่ประตูลิฟต์ปิดลง "ทำไมหัวใจถึงได้เต้นแรงแบบนี้นะ" หญิงสาวพึมพำกับตัวเองเบาๆ ก่อนจะรีบส่ายหน้าสะบัดเอาความคิดแปลกๆ ออกไป แล้วรีบเดินไปจัดการถ่ายเอกสารในมือให้เรียบร้อย "ยัยรินเมื่อกี้ได้ยินคนเขาซุบซิบกันว่าแกลงลิฟต์มากับคุณคาร์ลอสเหรอ" มินตรารีบเดินไปเขย่าแขนเพื่อนสาวทันทีที่เดินกลับมายังโต๊ะทำงาน "ฮะ! คาร์ลอสที่เป็นผู้บริหารน่ะเหรอ" รินะอุทานด้วยสีหน้าตกใจเพราะเธอเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าคนคนนั้นคือผู้บริหารที่ใครๆ หลายคนเกรงกลัว "ก็ใช่น่ะสิอย่าบอกนะว่าแกไม่รู้" "ไม่รู้สิฉันไม่เคยเห็นหน้าเขามาก่อน" มินตรารีบหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาพิมพ์ชื่อคาร์ลอสลงไปในกูเกิล ก่อนจะปรากฏข้อมูลและรูปของคาร์ลอสขึ้นมาเต็มหน้าจอโทรศัพท์ รินะได้แต่ยืนตาค้างเพราะผู้ชายในรูปกับผู้ชายคนเมื่อกี้นี้คือคนคนเดียวกัน "ใช่คนเดียวกับในรูปไหม" "ใช่" รินะตอบเสียงสั่นในขณะที่มินตราตาค้างด้วยความตื่นเต้น "จริงเหรอเป็นไปได้ไงทุกคนในบริษัทต่างก็บอกกันว่าผู้บริหารที่นี่ชอบความเป็นส่วนตัว ใครที่เข้าไปยุ่มย่ามในบริเวณของเขาโดนไล่ออกหมดทุกคนเลยนะ" มินตราเล่าด้วยน้ำเสียงเหลือเชื่อ "ไม่รู้สิ แต่เขาก็น่ากลัวจริงๆ นะ ฉันรู้สึกเกร็งมากตอนอยู่ในลิฟต์" รินะเล่าไปตามความรู้สึก "ช่างเถอะรีบไปเคลียร์งานดีกว่าใกล้จะถึงเวลาเลิกงานแล้ว" ภายในรถยนต์คันหรู "นายจะกลับเลยไหมครับ" ไรอัลมือขวาของคาร์ลอสเอ่ยถามเจ้านายเมื่อก้าวเข้ามาประจำที่นั่งข้างๆ คนขับรถ "..." "นายครับ" "หานางแบบญี่ปุ่นมาให้กูคนหนึ่ง" "ครับ" ไรอัลรับคำอย่างหนักแน่นก่อนจะหยิบโทรศัพท์มือถือมาจัดการตามคำสั่งทันที คาร์ลอสหยิบไอแพดมาดูเพื่อฆ่าเวลาระหว่างใช้เวลาอยู่ในรถ ทว่าไม่สามารถเบนความสนใจเขาไปจากใบหน้าหวานของสาวเอเชียคนนั้นได้เลย หากเจอกันข้างนอกเขาคงยื่นข้อเสนอเป็นเงินสักก้อนเพื่อแลกกับเซ็กซ์ แต่เขามีกฎเหล็กของตัวเองคือจะไม่เอาเด็กในบริษัทมานอนด้วยเด็ดขาด @คอนโดหรูใจกลางเมืองนิวยอร์ก "มิโกะดีใจที่ได้เจอคุณนะคะ" นางแบบสาวสัญชาติญี่ปุ่นในชุดเดรสสีแดงรัดรูปที่ดันหน้าอกขนาดหกร้อยซีซีแทบจะทะลักออกมานอกชุด ซบใบหน้าเปื้อนเครื่องสำอางลงบนท่อนแขนแกร่งของคาร์ลอสอย่างออดอ้อน "..." "ให้มิโกะช่วยนะคะ" มือเรียวของนางแบบสาวลูบไล้ไปตามเป้ากางเกงที่ตุงออกมาอย่างเห็นได้ชัดเพียงแค่สัมผัสกับขนาดของมัน นางแบบสาวก็แอบกลืนน้ำลายลงคอเบาๆ นางแบบสาวลงไปคุกเข่าตรงหว่างขาแกร่งก่อนจะค่อยๆปลดเข็มขัดหนังราคาแพงดึงแก่นกายใหญ่ทีซ่อนอยู่ออกมา ริมฝีปากบางกัดปากอย่างเย้ายวนเมื่อเห็นขนาดของมันเต็มๆ ตา ไม่รอช้าก็ส่งลิ้นเล็กเข้าไปตวัดเลียทักทายหัวเห็ดแดงก่ำอย่างชำนาญ "อืม...ใหญ่จังเลยค่ะ" ใบหน้าเปื้อนเครื่องสำอางของนางแบบสาวส่งสายตาให้เจ้าของแก่นกายใหญ่อย่างเปิดเผยในขณะที่เรียวลิ้นร้อนชื้นยังคงดูดดุนแก่นกายใหญ่อย่างเอาเป็นเอาตาย "อ๊าส์" มาเฟียหนุ่มเชิดหน้าคำรามลั่นกดศีรษะของนางแบบสาวไว้แน่นก่อนจะกระทุ้งแก่นกายใหญ่เข้าไปในโพรงปากเล็กจนนางแบบสาวสำลักหน้าดำหน้าแดง แค่ก! แค่ก! แค่ก! นางแบบสาวใช้ลิ้นเลียขอบปากอย่างมีจริตก่อนจะลุกขึ้นยืนใช้นิ้วแหวกจีสตริงตัวจิ๋วไปข้างๆ แล้วเดินลงไปหย่อนสะโพกมนลงบนแก่นกายใหญ่ "อ๊าา! ...ใหญ่จังเลยค่ะ" ถึงแม้นี่จะไม่ใช่ครั้งแรกของนางแบบสาวแต่ก็ต้องยอมรับว่าขนาดของคาร์ลอสทำเอาช่องทางรักของเธอเกือบฉีกขาดเหมือนกัน ปึก! ปึก! ปึก! ปึก! นางแบบสาวข่มความเจ็บปวดเอาไว้ในใจ แล้วขยับสะโพกมนขึ้นลงเป็นจังหวะรักเร่าร้อนอย่างเอาใจมาเฟียหนุ่ม เพราะหากทำให้เขาประทับใจได้ ค่าตอบแทนในครั้งนี้สามารถทำให้เธอสบายไปได้ทั้งชีวิต "อ๊ะ...อ๊ะ...อู้ยย...มิโกะเสียวจังเลยค่ะ" "ซี้ด! ...แรงอีก" มือหนาจับสะโพกมนขยับขึ้นลงอย่างเอาแต่ใจโดยไม่สนใจถึงความเจ็บปวดของอีกฝ่ายเลย "อ๊าาา...มิโกะแสบไปหมดแล้วของคุณมันใหญ่เกินไป" ถึงปากจะพูดออกไปอย่างนั้นแต่นางแบบสาวก็ยอมเร่งจังหวะร่วมรักให้รุนแรงขึ้นตามความต้องการของมาเฟียหนุ่ม ปึก! ปึก! ปึก! ปึก! สะโพกสอบกระแทกสวนเข้าไปในร่องสวาทบวมช้ำของนางแบบสาวเต็มแรงเมื่อใกล้จะถึงห้วงอารมณ์สุดท้าย ไม่นานน้ำสีขาวขุ่นก็พุ่งใส่ถุงยางราคาแพงจนแน่น มือหนายกสะโพกมนออกก่อนจะดึงถุงยางอันเก่าออกแล้วสวมใส่อันใหม่เข้าไปแทน เขาไม่ใช่พวกซาดิสม์ชอบความรุนแรงเหมือนเพื่อนๆ ของเขาแต่เขาก็ไม่เคยสนใจความรู้สึกของคู่นอนด้วยเหมือนกันผู้หญิงเหล่านั้นมีหน้าที่ทำให้เขาพึงพอใจเท่านั้น ไม่มีสิทธิ์เรียกร้องอะไรจากเขาเพราะถ้าเรื่องมากก็แค่ทำให้หายไปจากโลกนี้ซะ
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม