-32-
งอน
หัวใจดวงน้อยเต้นแรงอย่างบ้าคลั่ง หากสังเกตฟังดีๆคงมีคนได้ยินเสียงหัวใจดวงน้อยดวงนี้เป็นแน่ ใบหน้าหวานแดงระเรื่อ ร่างกายรู้สึกร้อนขึ้นมากะทันหันไม่แน่ใจว่าสาเหตุจริงๆมันมาจากอะไรกันแน่
"ปล่อยรินได้แล้วค่ะ" มือเรียวดันข้อมือแกร่งออกจากดอกกุหลาบอวบนูน ซึ่งข้อมือแกร่งก็ยอมเอาออกอย่างว่าง่าย
"อยากออกไปข้างนอกไหม"
"รินออกความคิดเห็นได้ด้วยเหรอคะ รินก็ขอคุณออกไปทุกวัน" หญิงสาวตัดพ้อ
"ออกไปได้ถ้าไปกับฉัน"
"รินไม่ใช่นักโทษ"
"แต่เธอเป็นเมียฉัน"
"เลิกพูดจาแบบนี้ได้แล้ว"
รินะลุกขึ้นเดินหนีอาการเขินอายของตัวเองไปที่ห้องน้ำ เพื่อเตรียมอาบน้ำในตอนเย็นซึ่งมาเฟียหนุ่มก็ไม่ได้รั้งไว้หรือเดินตามเข้าไป
มือหนาเอื้อมมือไปหยิบแผงยาคุมที่วางอยู่หัวเตียงมาพลิกดูไปมาก่อนจะวางมันลงไว้ที่เดิม
"ก็แค่วิตามิน" ใบหน้าคมคายยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์นึกย้อนกลับไปเมื่อหนึ่งชั่วโมงก่อน
'นายครับแม่บ้านโทรมาบอกว่
