ลดาทอดถอนใจเป็นกระไอหนาวออกมา เธอไม่มีเวลามากพอจะซึมซับความงามเหล่านั้นไว้ทั้งหมดเพราะนาฬิกาที่ชานชาลาบอกรถไฟใกล้ออกนั่งคือ เที่ยงคืน หญิงสาวเพียรกลั้นความรู้สึกไม่ให้อ่อนแอตั้งแต่หลบออกมาจากดาช่าของโรดิออนและเดินลุยหิมะออกมาขออาศัยรถของคนแถวนั้นมุ่งตรงมายังมอสโก เธอรู้ดีว่านี่ไม่ต่างจากการหนีและสามีตามกฎหมายย่อมไม่วางมือหากรู้ว่าเธอยังอยู่ที่นี่ ลดาไม่กลับไปอพาร์ตเม้นท์ของบิดาเพราะคิดว่าอยากไปไหนสักแห่งให้ไกลจากบุรุษผู้นั้น โรดิออนทำร้ายหัวใจเธอไม่พอยังทำร้ายร่างกายด้วยการข่มขืนเหมือนเธอไม่ใช่ภรรยาของเขา ร่างบางหันซ้ายหันขวาอยู่ตลอดเวลากลัวเหลือเกินว่าอาจมีคนของเขามาเจอเข้า แต่เจ้าพ่อแม็กซิมัสไม่มีวันรู้ว่าเธออยู่ไหนเพราะเธอจะไม่ยอมให้เขาจ้วงแทงหัวใจเธออีก ทว่านัยน์ตาคู่งามกำลังเลือนพร่าจากความร้อนในกายที่เริ่มทวีสูงขึ้นเรื่อย ๆ เธอกำลังไม่สบายเพราะความหยาบเถื่อนที่โรดิออนยัดเยียดให้จนร่า
