นอกจากฉันจะถูกที่บ้านผลักไสไล่ส่งให้มาลองใช้ชีวิตและลองศึกษาดูใจ แต่เหมือนว่าที่บ้านฉันจะมั่นใจเหลือเกินว่าผู้ชายที่จะดูแลฉันได้ ณ ตอนนี้และตลอดไปจะเป็นพี่นาวินมากกว่านาวา
ฉันเดินไปเดินมามองหน้าพวกเขาทั้งสองคนสลับกันไปมา ให้ตายเถอะมีแต่พวกเจ้าเล่ห์ทั้งนั้น
"สรุปคือพี่นาวินกับนาวาจะให้ฉันมาอยู่ที่นี่ให้ได้เลยใช่ไหม?"
"อืม"
"ใช่"
"ไม่รู้ว่าคุณพ่อกับคุณแม่คิดยังไงถึงปล่อยให้ฉันมาตกระกำลำบากอยู่ที่นี่"
"อยู่กับพี่จะลำบากได้ยังไงงานบ้านก็ไม่ต้องทำ ผ้าก็ไม่ต้องซักเดี๋ยวให้ไอ้วามันเป็นคนทำก็ได้"
"หึ! ถามหรือยังว่ากูอยากทำหรือเปล่า!"
"ฉันจะอยู่ที่นี่ก็ต่อเมื่อทั้งสองคนกลับไปเป็นพี่น้องกันเหมือนเดิม ไม่ใช่มาด่ากันแบบนี้ฉันไม่ชอบ ถ้าคิดว่าปรับปรุงและแก้ปัญหาไม่ได้ก็ต่างคนต่างอยู่ฉันจะไม่หมั้นกับใครทั้งนั้น!"
ทั้งสองมองหน้ากันเหมือนจะส่งกระแสจิตคุยกันว่าต้องปล่อยวางเรื่องปัญหาที่ค้างคาใจ พอฉันเริ่มเงียบพี่นาวินก็รีบจัดการโทรหาคุณพ่อฉันเพื่อตกลงว่าจะให้ฉันมาอยู่ที่นี่และพี่นาวินจะเข้าไปขอขมาคุณพ่อกับคุณแม่ฉันทันทีเมื่อท่านกลับมาถึงกรุงเทพฯ
ส่วนนาวาก็เช่นกันเขาบอกว่าจะลองให้ฉันได้รู้จักเขามากกว่านี้บางทีสิ่งที่ฉันเคยเห็นเขามันอาจจะไม่ใช่ตัวตนที่แท้จริงก็ได้
ฉันก็อยากจะรู้นักว่าพวกเขาทั้งสองคนจะเปลี่ยนแปลงตัวเองได้มากแค่ไหนแต่ถ้ายังทะเลาะกันด่ากันอยู่แบบนี้ฉันก็ขอ say goodbye
คืนนี้ฉันกลับมาเก็บข้าวของที่บ้านเลือกเอาแต่เสื้อผ้าที่จำเป็นของใช้ บางอย่างพี่นาวินเสนอให้ฉันไปซื้อเอาใหม่ ส่วนเรื่องเงินเดือนฉันคุณพ่อก็ยังให้ฉันเหมือนเดิม
เช้าวันต่อมาฉันเดินลงมาจากบ้านก็เจอนาวากำลังนั่งรออยู่แต่ทำไมวันนี้พี่นาวินไม่มาด้วย ไม่ทันที่ฉันจะอ้าปากเอ่ยถามนาวาก็พูดสวนขึ้นมาเสียก่อนราวกับอ่านใจของฉันได้
"พี่ฉันติดงานด่วนต้องไปประชุมที่มหาวิทยาลัยส่วนเธอไปกับฉันเดี๋ยวไปจัดของเข้าคอนโดด้วยกัน"
"น้ำชาไม่โทรมาหานายบ้างเหรอ?"
"โทรแต่ฉันไม่รับยังไม่มีอะไรจะคุยด้วยคิดว่าถ้าคุยตอนนี้อารมณ์ฉันยังไม่นิ่งเรื่องราวมันจะบานปลายใหญ่โต"
"อืม... ถ้าน้ำชารู้ว่าฉันกับนายได้อยู่ด้วยกันคงจะเป็นเรื่องนะ"
"อยากเกิดก็เปิดมา"
มาถึงคอนโดของพวกเขาห้องนอนของฉันจะอยู่ติดกับห้องนอนของทั้งสองคน ปกติแล้วคอนโดนี้มีแค่สองห้องนอน พอฉันมาอยู่ที่นี่พวกเขาจึงต้องเนรเทศตัวเองไปนอนอยู่ด้วยกัน
ฉันกับนาวาช่วยกันจัดข้าวของจนเสร็จรู้สึกเหนื่อยก็พากันออกมานั่งข้างนอกเพื่อมาดื่มน้ำอัดลมด้วยกันและคุยกันถึงเรื่องเรียนรวมทั้งเรื่องราวต่างๆ ที่ผ่านมา
"เธออยู่ที่นี่รู้สึกแปลกๆ ไหม?"
"นายหมายความว่ายังไงอะไรที่ว่าแปลก?"
"ก็ได้ออกมาอยู่กับผู้ชายสองคนไม่รู้สึกแปลกๆ บ้างเหรอ?"
"มันก็มีบ้างฉันอาจจะรู้สึกสับสนที่ต้องมาอยู่กับนายแล้วก็พี่ของนาย แต่พอคิดไปคิดมาเราสามคนก็รู้จักกันมาตั้งแต่เด็ก ลองอยู่ด้วยกันสักครั้งเผื่อจะรู้ใจตัวเองบางทีฉันอาจจะตัดสินใจได้ว่าจะเลือกใครหรือจะไม่เลือกใครเลย"
นาวาเดินเข้ามาหาฉันพร้อมดึงมือฉันจนร่างของฉันขยับเข้าไปใกล้เขาใบหน้าของฉันและเขาเกือบจะได้สัมผัสกัน
"นายจะทำอะไรนาวา"
"วันนั้นเธอจูบกับมันหรือเปล่าไม่สิ... เธอได้จูบกับพี่ชายฉันไหม?"
ฉันตกใจกับคำถามของนาวาแต่ฉันก็รีบส่ายหน้าวันนั้นฉันไม่ได้จูบกับพี่ชายของเขาเลยสักนิดเดียว
"พี่นาวินแค่จุ๊บหน้าผากฉันเฉยๆ"
จุ๊บ~
"อ๊ะ!"
"หลังจากนี้ฉันจะไม่ยอมเสียเปรียบแล้วไม่ว่าพี่ฉันจะทำอะไรเธอฉันก็ต้องทำแบบนั้น ไม่ว่าเธอกับฉันจะทำอะไรกันพี่ของฉันก็จะทำแบบเดียวกัน มันฟังดูตลกนะแต่นี่เป็นสิ่งที่ฉันกับพี่นาวินตกลงกันแล้ว"
"แบบนี้ถ้าฉันมีอะไรกับใครอีกคนก็ต้องมีด้วยสิ!"
"รู้จักสวิงกิ้งไหมผู้ชายสองคนกับผู้หญิงหนึ่งคน ตอนแรกฉันก็ไม่เคยและไม่เคยคิดที่จะลองแต่เมื่อคืนระหว่างที่ฉันเสียใจกับพี่นาวิน ฉันลองเปิดคลิปดูกับพี่นาวินแรกๆ มันก็ดูเขินแต่พอสักพักมันก็รู้สึกอยากลอง"
"นะ นายจะบ้าเหรอ~ อืมม~"
นาวาขยับเข้ามาจูบฉันพร้อมสอดลิ้นเข้าไปกวาดเลียน้ำหวานในโพรงปากของฉัน จนฉันแทบจะยืนไม่อยู่ต้องทรุดนั่งลงไปกับโซฟา
"อืม~ พะ พอแล้ว~"
"กลัวเหรอ?"
"นายกำลังจะล่วงเกินฉัน เมื่อกี้นายสอดลิ้นเข้ามาในปากฉันด้วย"
"เธอดูดทิ้งฉันทำไมล่ะ?"
"ฉะ ฉันเปล่านะ~"
"อย่ามาโกหกถ้าฉันทำคนเดียวมันคงจะไม่แฟร์เอาแบบนี้ดีกว่า..."
นาวายังพูดไม่ทันจบประตูห้องก็ถูกเปิดเข้ามา ตอนนี้พี่นาวินกลับมาแล้วแถมยังซื้อกับข้าวมาถุงเบ้อเริ่มเทิ่ม เขาหยุดชะงักมองมาที่โซฟาตอนนี้นาวากำลังคร่อมร่างของฉันอยู่
พี่นาวินถอนหายใจแล้วปิดประตูใส่กลอนให้เรียบร้อย เขาวางของสัมภาระลงแล้วถอดเนกไทเสื้อสูทจนเหลือเพียงกางเกงสแลกสีดำ ขาของพี่นาวินก้าวเดินเข้ามาหาฉันก่อนจะนั่งคุกเข่าลงแล้วโน้มใบหน้าลงมาจูบฉันโดยที่ฉันไม่ทันได้ตั้งตัว
จ๊วบ~
"อื๊ออ~"
"บอกแล้วไงในเมื่อห้ามกันไม่ได้มันก็ต้องเข้าร่วม ถ้าไม่มีนีน่าเป็นตัวกลางพี่กับผมก็จะทะเลาะกันอยู่แบบนี้"
พี่นาวินไม่สนใจอะไรทั้งนั้นเขาสอดลิ้นจูบฉันจนฉันเริ่มอ่อนระทวยไม่มีแรงที่จะสู้ และสุดท้ายฉันก็ต้องปล่อยกายให้พวกเขาทั้งสองคน
"ครั้งแรกมันอาจจะเจ็บแต่พี่จะทำเบาๆ นะครับ"
"อ๊า~ นาวาอย่ากัดนม~ กรี๊ดด~"