ทางด้านพิงค์
“เข้ามา!” พิงค์และเดียร์ถูกชายฉกรรจ์สองคนลากเข้ามาในบ้านหลังหนึ่ง ซึ่งไม่คุ้นหูคุ้นตาเธอเอาซะเลยและก็ไม่รู้ด้วยว่าอยู่ที่ไหนเพราะตลอดทางเธอถูกปิดตามืดสนิท
“พวกนายเป็นใครจับฉันมาทำไมเนี่ย” เดียร์โวยวายเสียงดังขณะที่กำลังถูกชายร่างใหญ่ฉุดกระชากเข้าไปด้านใน “จับดี ๆ ก็ได้ ไม่เห็นต้องผลักกันแบบนี้เลย”
“อีนี่พูดมาก!” ชายร่างใหญ่เงื้อมือขึ้นสูงจะตบเดียร์
“หยุด!!” เสียงอำมหิตแผ่ซ่านดังมาแต่ไกล ชายร่างใหญ่ตรงหน้าของพิงค์และเดียร์วางมือลงทันที “ถนอมหน่อยสิวะ ตบตีเดี๋ยวสินค้าก็ช้ำหมดหรอก”
“….” เจ้าของเสียงนั้นทำให้พิงค์ต้องค่อย ๆ หันกลับไปมอง “คิงส์!”
“ดีใจจังที่เธอยังจำฉันได้”
“นี่มันเรื่องอะไรกัน นายจับตัวฉันมาทำไม!?”
“ได้ข่าวว่าไอ้ครามมันรักมันหลงเธอมาก สั่งให้เธอคอยอยู่แต่บ้านตลอดห้ามออกไปไหนเพราะกลัวว่าจะเกิดอันตราย สุดท้ายเธอก็ไม่ฟังคำของมันออกมาข้างนอกแล้วก็โดนจับจนได
