23 เกลียดที่สุด

1929 คำ

“เฮ้ย!” ร่างใหญ่ร้องอุทานเสียงดัง พร้อมกับรีบผละตัวออกมาจากสาวข้างกาย “พะ พิงค์มาที่นี่ได้ยังไง” “ไอ้บ้าคราม ไม่ยอมกลับบ้านที่แท้ก็มากกผู้หญิงอยู่ที่นี่นี่เอง ฮึก” พิงค์กำปืนในมือแน่น พร้อมกับน้ำตาที่ไหลออกมาอาบแก้ม “พิงค์ใจเย็น ๆ ก่อนนะ เธออย่าพึ่งเข้าใจฉันผิด” ครามพยายามที่จะเดินเข้ามาอธิบาย แต่พอพิงค์ยกปืนขึ้นเล็งเขาก็ต้องรีบวิ่งหาที่หลบทันที ปัง! เพล้ง! พิงค์ตั้งใจยิงให้โดนขวดไวน์ที่ตั้งอยู่ เพื่อเป็นเชิงขู่ว่าเธอไม่ได้พูดเล่น “กรี๊ดอีบ้า ยิงมาได้ยังไงถ้าโดนฉันขึ้นมานะแกเจอดีแน่!” ผู้หญิงคนนั้นลุกขึ้นพร้อมกับชี้หน้าโวยวายใส่พิงค์ “หุบปาก!” พิงค์ตะคอกใส่คนตรงหน้าอย่างเหลืออด ก่อนที่ร่างบางจะย่างกรายเข้าไปอย่างช้า ๆ “ที่บ้านไม่เคยสั่งสอนเหรอว่าอย่ามายุ่งกับคนที่มีเจ้าของ อยากเป็นเมียน้อยหรอ” “แกพูดอะไรของแก! ครามเค้าบอกกับฉันว่าเค้าไม่เคยมีแฟน ตอนนี้เค้ายังโสดและฉันกับเขาจะคบกันก็

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม