- วันต่อมา -
@วรานนท์
“จะรีบไปไหนแต่เช้าล่ะลูก” เสียงของคุณแม่ถามขึ้นมาในขณะที่ผมกำลังจะก้าวออกจากบ้าน
“วันนี้มีประชุมตอนเช้าครับ” ผมตอบกลับไปพร้อมรอยยิ้ม เพราะวันนี้ผมรู้สึกอารมณ์ดีมากกว่าทุกวันที่ผ่านมาเสียอีก
ตั้งแต่วันที่ไพลินออกไปจากบ้านของผม ผมไม่เคยนอนหลับเต็มอิ่มเลยสักวัน ใบหน้าของเธอยังคงวนเวียนอยู่ในหัวของผมตลอดเวลา ตอนแรกผมก็ไม่แน่ใจว่าความรู้สึกนี้มันคืออะไร แต่พอผมได้เจอเธอที่ผับอีกครั้ง ตอนที่เธอขึ้นร้องเพลงที่ผับ แล้วภาพในวันเก่าๆ ก็ลอยเข้ามาในหัวของผมทันที ผมคิดถึงผิวเนียนนุ่ม กลิ่นกายหอมอ่อนๆ และสัมผัสอันแสนหวานของเธอ ผมถึงมั่นใจว่าผมรักเธอ และขาดเธอไม่ได้ ผมตั้งใจจะทำทุกวิธีและทำทุกอย่างเพื่อให้ได้เธอคนเดิมกลับคืนมา
เมื่อวานหลังจากที่ผมโมโหหึง โดยการบังคับขืนใจเธอให้ไปตรวจที่โรงพยายบาลนั่น แต่ก็ไม่เป็นอย่างที่ผมคิดเลยสักนิด ผมจึงกลับมาเคลียร์เรื่องของตัวเองให้เรียบร้
