ด้านกวีนาที่มาอยู่กับหลานในชายในห้องพักของน้องชายของโนอาแล้วก็รู้สึกเลยว่าเธอต้องใช้ความอดทนในระดับหนึ่งเลย เพราะเขานั้นเล่นหูเล่นตาแถมยังพูดกำกวมใส่เธออย่างไม่เกร็งใจหลานชายตัวน้อยของเธอกับลูกน้องของเขาและโนอาที่อยู่ในห้องนี้ด้วยเลยสักนิด
“น้าเก้าเมื่อไหร่ม่ามี้กับแด็ดดี้จะมาครับ อาเธอร์หิวแล้ว” อาเธอร์พูดบอกไปแล้วมองหน้าของน้าสาวอย่างอ้อนๆ
“หิวแล้วเหรอครับ งั้นเดี๋ยวน้าเก้าพาอาเธอร์ไปหาอะไรอร่อยๆทานดีไหมครับ อาเธอร์อยากทานอะไรดีครับวันนี้” กวีนาพูดบอกไปก็เอามือลูบผมของหลานชายอย่างเอ็นดู
“ครับ อาเธอร์อยากทานซูซิกับอูนิครับ” เด็กน้อยพูดออกไปอย่างอยากกิน เพราะทานกับน้าสาวคราวก่อนคืออร่อยจนจำชื่อได้แม่น
“หืม ไม่เบาเลยนะเราเนี่ยอยากกินอูนิเลยเหรอ โอเคๆ เดี๋ยวน้าเก้าพาไปกินนะครับ ไปกันเถอะครับ” กวีนาพูดไปก็ยิ้ม เมื่อหลานชายตัวน้อยนั้นอยากจะกินของแพงขึ้นมา แค่ซูซิมันไม่เท่าไหร่หรอกแต่อูนิน
