“อย่า อย่า อย่าดึงสิ”
ธันวารีบวิ่งคว้ามือเล็กของไอลินไว้ พร้อมทั้งเจ้าโลกที่ซ่อนอยู่ภายใต้เสื้อคลุมของเขา ก็เริ่มขยายใหญ่ขึ้นเช่นเดียวกัน
“พี่ช่วยหนูทีนะ ช่วยหนูเถอะหนูสัญญาว่าหนูจะไม่ทำให้พี่ต้องเดือดร้อน”
สายตานั้นดูออดอ้อน ยั่ยยวนก่อนจะยกมือเล็กของตัวเองขึ้นมา นวดครึงที่อกอวบของตัวเอง
“ เวรแล้วกู..ไอ้เหี้ยเอ้ย..เธออย่ามาอ่อยฉันซะให้ยากเลย ร้อนใช่ไหมเดี๋ยวฉันไปเร่งแอร์ให้”
ยังไม่ทันได้ลุกขึ้นจากที่นอน มือเล็กของคนตัวเล็กดึงเสื้อเกาออกตัวจิ๋วออก จนเผยให้เห็นอกอวบภายใต้บราตัวจิ๋ว ที่ถูกปิดไว้เพียงครึ่งเต้าเท่านั้น
“นั่นไงกูว่าแล้ว“
ดวงตาของธันวา ไม่อาจละสายตาจากเนินอวบสวยนั้นได้แม่แต่น้อย พร้อมทั้งแท่งแข็งภายใต้ผ้าคลุม เพียงตัวเดียวของเขา ก็เริ่มขยายใหญ่รัดเกรง จนเขารู้สึกถึงความเจ็บปวดในแก่นกาย
“ใหญ่อะไรขนาดนี้วะเอาวะ“
ก่อนที่จะก้มลงไปลิ้มรอง กลิ่นกายสาวที่หอมจนอดใจไม่ไหว ปากหนา
