“เออ! แกนมเล็กไป ไม่ค่อยดึงดูด ดูอย่างฉันสิ เห็นมั้ย ดึ๋งๆดั๋งๆ เดินไปไหนที มีแต่ผู้ชายมองเหลียวหลัง ถึงพวกมันไม่มองหน้าฉันเลยก็เหอะนะ ขอบอก ไซส์นี้ใช้บราของฝรั่งนะยะ”
“อี...คนอวดนม!” อัญชลีก้มมองหน้าอกของตัวเองแล้วร้องไห้หนักมาก หนักกว่าเดิมหลายเท่านัก “โฮๆ ฮือๆ แบนจริงๆด้วย ทำไมแม่ให้ฉันมาเท่านี้ ฉันไม่เข้าใจเลย”
“ใจเย็นๆแก ใจเย็นๆ อายแชโดว์พังหมดแล้ว”
“ฉันจะไปทำนม!!!” อัญชลีตบโต๊ะปัง แววตามุ่งมั่นสุดๆ “แกรู้จักคลินิกดีๆมั้ย ขอคุณภาพจัดเต็ม เรื่องราคาไม่อั้น ฉันจะอัพไซส์”
“เอ่อ อย่าเลยแก เจ็บเปล่าๆ ที่สำคัญ ผู้ชายคนนั้นไม่ได้สนใจเรื่องไซส์ของนมแกสักหน่อย แต่เขาสนใจเรื่องสถานะทางการเงินของแกมากกว่า เขาอยากอัพฐานะ”
“เฮ่อ....ทำไมฉันไม่รวยบ้างวะ!!!” พูดพลางตีอกชกตัว “ทำไมไม่รวย”
“รวยแล้วยังไง จะเอาไปปรนเปรอผู้ชาย??? แกอย่าไปเสียน้ำตาให้ผู้ชายพรรค์นี้เลยนังอัญ หาใหม่ ไม่ยากหรอก สวยๆอย
