ฉันค่อย ๆ พลิกตัวหันมากอดคุณเพลิง ไม่ได้ยินคำตอบแบบนี้มันทำให้รู้สึกเป็นห่วงเอามาก ๆ
“อันตรายมากใช่ไหมคะ”
“แฟนเธอเก่ง ไม่ต้องคิดมาก” ถึงจะไม่ค่อยชินกับคำว่าแฟนแต่ทำเอาฉันเขินยิ้มจนแก้มจะแตกอยู่แล้ว
“แฟนของเอยจะปลอดภัยใช่ไหมคะ” คุณเพลิงพยักหน้าแทนคำตอบ
“หิวไหม อยากกินอะไรบอกมาสิฉันจะทำให้”
“เอยอยากกิน อยากกินคุณเพลิงค่ะ ^_^”
คุณเพลิงยิ้มพอใจให้กับคำตอบของฉัน “เหนื่อยหน่อยนะถ้าจะกินฉัน”
“เหนื่อยแค่ไหนเหรอคะ”
พรึบ! ร่างหนาขึ้นมาคร่อมบนตัวของฉัน ก่อนจะก้มลงมาจูบริมฝีปาก บทกามได้เริ่มต้นขึ้นอีกครั้งและกินเวลาไปจนเกือบเช้า
ช่วงสาย ๆ ของวันใหม่
ฉันค่อย ๆ ลืมตาตื่นขึ้นมองมาตรงที่นอนข้าง ๆ ไม่เจอคุณเพลิงอยู่แล้ว แต่คงเดาไม่ยากว่าเขาอยู่ไหนเพราะได้กลิ่นอาหารลอยคลุ้งมาแตะจมูก
วันนี้ฉันไม่มีเรียน ข้อดีของการเรียนมหาวิทยาลัยคงเป็นแบบนี้ ไม่ได้มีเรียนทุกวัน แถมบางวันก็เรียนแค่ช่วงเช้าห
