วันต่อมา
วันนี้ต้องตื่นเช้าเพราะจะไปวัด พี่เพลิงนี่สิปลุกยากมาก ๆ คงเป็นเพราะเมื่อคืนเขานอนดึก เหตุผลที่นอนดึกคงรู้กันอยู่แล้วว่าอะไร
“พี่เพลิงตื่นได้แล้วค่ะ เราต้องไปวัดกันนะคะ เอยมีเรียนบ่ายด้วย”
“อื้อ ขออีกสิบนาที” คนที่นอนอยู่พูดทั้งที่ยังไม่ลืมตา
“ทำไมวันนี้ถึงขี้เซาแบบนี้ละคะ”
“เธอก็รู้ว่าเวลาที่ไทยมันต่างจากที่ต่างประเทศ ตอนนี้ฉันยังไม่ชิน กว่าจะหลับเกือบเช้า”
“ก็ได้ค่ะ ถ้าอย่างนั้นนอนไปเลยก็ได้ เอยจะไปทำบุญแล้วก็นั่งรถไปเรียนเอง”
หมับ! พอฉันจะไปพี่เพลิงก็คว้ามาจับมือไว้
“ตื่นแล้ว”
“เอยไม่ได้บังคับนะคะ”
พี่เพลิงหรี่ตามองฉันก่อนจะพูด “ไม่ได้บังคับแต่สีหน้าเธอมันฟ้องว่าโกรธ”
“ก็เรานัดกันแล้วนี่”
“ฉันจะลุกขึ้นเดี๋ยวนี้ พอใจหรือยัง” พูดจบพี่เพลิงก็ลุกขึ้น สีหน้าของเขาบ่งบอกว่าอยากจะนอนต่อมาก ๆ
“เราไปวัดกันก่อน จากนั้นพี่เพลิงก็กลับมานอนนะคะไม่ต้องไปส่งเอยที่มหาวิทยา
