ฉันเอาแต่มองหน้าคุณเพลิง จ้องอย่างไม่รู้สึกกลัวเพราะอยากจะรู้ว่าตอนนี้เขากำลังคิดอะไรอยู่กันแน่ แต่พอถูกจ้องเขาก็หลบสายตาของฉัน
“ฉันชื่อมินนะ ดีใจจังที่ได้เจอคนไทยด้วยกัน” เธอเอ่ยทักทายเหมือนจะเป็นมิตร แต่สายตาคู่นั้นมันไม่ได้อยากเป็นมิตรแบบคำพูดเลย
“เธอชื่ออะไรเหรอ ?”
ฉันทำเหมือนไม่ได้ยินเสียงที่ถูกถาม ตอนนี้ยังคงจ้องมองคุณเพลิงอยู่
“ให้เธอออกไปข้างนอกก่อนได้ไหมคะ เอยอยากคุยกับคุณเพลิงแค่สองคน”
“อย่าทำตัวมีปัญหา” คุณเพลิงกดเสียงต่ำบอก
“ได้ไหมคะ” ฉันถามย้ำอีกครั้งอย่างจริงจัง คุณเพลิงพ่นลมหายใจออกมาหนัก ๆ ก่อนจะหันไปบอกผู้หญิงคนนั้น “ออกไปรอข้างนอกก่อน”
เมื่อเธอเห็นว่าคุณเพลิงยอมทำตามคำพูดของฉันเธอก็แสดงท่าทางไม่พอใจออกมา ก่อนจะเดินออกไปจากห้อง
ในตอนนี้ภายในห้องเหลือเพียงแค่ฉันกับคุณเพลิงสองคน
“มีอะไรจะพูดก็รีบพูด”
ฉันลุกขึ้นจากโซฟาเดินไปหยุดตรงหน้าคุณเพลิง ตอนนี้มีสิ่งหน
