บทที่ 13
หลบหน้า
เช้าวันจันทร์
“ยังไงไหนเล่ามาค่ะหญิง”
นาราตบโต๊ะปัง ๆ เพื่อเรียกมะลิที่นั่งเท้าคางอย่างเหม่อลอยให้หันมาคุยกัน วันนี้แวนด้าไม่มาเรียน เพราะติดธุระทางบ้าน จึงเหลือแค่พวกเธอสองคน
“เหอะ” มะลิหัวเราะอย่างไม่เต็มใจ ใบหน้ามีแววครุ่นคิด
“เหอะ..นี่คือได้กินหรือไม่ได้กิน ขยายความหน่อยก็ดี ฉันเป็นกะเทยไม่ใช่หมอเดา”
“เกือบได้กิน แต่ก็ไม่ได้กิน เซ็ง”
“อ้าว..ไหงเป็นงั้นอ่ะ ฉันก็ว่าเทรนแก่ดีแล้วนะ แต่อดแดกเหรอตาย ๆ เสียเครดิตกะเทยนาราหมด” นาราเกาศีรษะอย่างมึนงง ทั้งที่คิดว่าเพื่อนรักได้งาบกวินเรียบร้อยแล้ว เพราะเพื่อนเล่นหายเงียบไม่ติดต่อตั้งแต่คืนวันศุกร์
“พี่กวินใจแข็งมาก แต่ฉันได้จูบกับพี่เขานะ”
“จูบเหรอ? ..แล้วเป็นไงดีมั้ย? ”
นาราตาโตแล้วป้องปากถามมะลิอย่างอยากรู้อยากเห็น ร่างสูงใหญ่ขยับเข้าใกล้เพื่อนสนิทในทันทีเพื่อคุยเรื่อง 18+
“ฟินมาก..พี่กวินจูบเก่ง เล้าโลมเก่ง พูดแล้
