เฌอปรางสับสน มึนงง และก็แทบไม่เชื่อว่าเคลวินจะไม่โกรธที่รู้ว่าหล่อนตั้งครรภ์
“พ่อเลี้ยง... ไม่จำเป็นต้องทำแบบนี้หรอกค่ะ”
“ทำไมจะไม่จำเป็น ในเมื่อเธอเป็นเมียของฉัน และในท้องของเธอนั่นก็ลูกของฉันด้วย ดังนั้นห้ามปฏิเสธความหวังดีของฉันเด็ดขาด เข้าใจไหม เฌอปราง”
หล่อนมองเขา มองลึกเข้าไปในดวงตาสีน้ำตาลเข้มของเขา และก็ได้เห็นความยินดีอยู่ในนั้น
หัวใจของหล่อนพองฟูและอิ่มเอม แม้เคลวินจะทำแบบนี้เพราะลูกในท้อง แต่หล่อนก็มีความสุขเหลือเกิน
“ค่ะ”
“เก่งมากเด็กดี งั้นกินเยอะๆ นะ ลูกฉันจะได้ตัวโตๆ และแข็งแรงเหมือนฉัน”
หล่อนยิ้มให้กับเขาทั้งน้ำตา และก็ตักอาหารที่เขามีน้ำใจตักใส่จานให้เข้าปาก เคี้ยวอย่างเอร็ดอร่อย
“เสียใจไหมที่เรายังจดทะเบียนสมรสกันไม่ได้”
คนตัวโตหยุดเดิน ยืนข้างรถ และดึงมือเล็กของหล่อนมากุมเอาไว้ ดวงตาคมเข้มจ้องมองดวงหน้าของหล่อน บอกให้รู้ว่าไม่ค่อยสบายใจนัก
“ไม่เสียใจหรอกค่ะ”
