เฌอปรางแก้มแดงระเรื่อ ทั้งๆ ที่เขายังไม่ได้บอกรัก แต่ทำไมนะ หล่อนถึงรู้สึกดีแบบนี้
“ฉันจะขับรถให้นุ่มที่สุด โอเคไหม”
หล่อนเอียงหน้ามองผู้ชายขี้เห่อแล้วก็อดหัวเราะออกมาไม่ได้
“หัวเราะอะไรฉันหรือ มีอะไรน่าขำตรงไหนเนี่ย” เขาถามยิ้มๆ
“ก็พ่อเลี้ยงทำเหมือนหนูท้องแก่ใกล้จะคลอดนี่คะ ทั้งๆ ที่หนูเพิ่งจะตั้งท้องเอง”
“ก็ฉันเป็นห่วงเธอนี่” เขาโพล่งออกมา “และก็เป็นห่วงลูกด้วย ไม่อยากให้มีอะไรไม่ดีเกิดขึ้น”
แล้วเขาก็เอียงตัวเข้ามาหา ไล้มือกับแก้มใส ก่อนจะจูบปากอิ่มที่เผยอรอแผ่วเบา
“เธอกำลังจะเป็นแม่คนแล้วนะ ไม่ใช่เด็กสาวอีกแล้ว ดังนั้นห้ามงอแง ห้ามคิดมาก และขอให้เชื่อใจฉัน”
หล่อนสบประสานสายตากับเขา ดวงตากลมโตมีหยาดน้ำใสๆ ไหลเอ่อคลอ
“ค่ะ”
“เก่งมากเด็กน้อยของฉัน”
แล้วเขาก็จูบหล่อนอีกครั้ง คราวนี้จูบเนิ่นนานและร้อนแรงเหลือเกิน นานเลยทีเดียวกว่าเขาจะยอมถอนปากออก และกระซิบเสียงกระเส่าชิดปากอิ่มเ
