“อุ๋ย! พ่อเลี้ยงระวังค่ะ คนข้ามถนน!”
ยังไม่ทันถึงบ้าน แต่ก็เกิดเหตุขึ้นเสียก่อน เมื่อจู่ๆ ก็มีร่างของผู้หญิงคนหนึ่งพรวดพราดข้ามถนน
เอี๊ยดดดดด!!!
โครม!!!
เสียงล้อรถครูดไปกับถนนดังกังวาน ก่อนที่รถจะหมุนคว้าง และไปสงบนิ่งอยู่ที่หน้าต้นไม้ใหญ่
เคลวินค่อยๆ เงยหน้าขึ้นจากถุงลมนิรภัยที่ทำงาน มือใหญ่ยกขึ้นกุมศีรษะ ก่อนจะรีบหันไปมองเฌอปรางที่นั่งอยู่ข้างกาย ศีรษะของเด็กสาวมีเลือดไหลออกมา
“เฌอปราง...!”
เขาไม่เคยตกใจแบบนี้มาก่อนเลยในชีวิต เป็นครั้งแรกที่เคลวินทำอะไรไม่ถูกอยู่นาน เขาแตะแก้มนวลของเฌอปรางที่นอนนิ่งไม่ได้สติเบาๆ พยายามเรียกให้หล่อนตื่น
“เฌอปราง... ฟื้นสิ... เฌอปราง อย่าทำแบบนี้กับฉันนะ
เฌอปราง...”
ชายหนุ่มนั่งตกใจอยู่ชั่วอึดใจก็คว้าโทรศัพท์มือถือขึ้นมากำลังจะต่อสายหารถพยาบาล แต่ประตูรถฝั่งที่เฌอปรางนั่งถูกกระชากให้เปิดออกเสียก่อน พร้อมกับการปรากฏตัวขึ้นของณิชาที่ในมือมีมีดปลา
