บทที่21 ไม่ใช่ความผิดของเด็ก

1630 คำ

“ได้ยินว่าคุณปู่สุขภาพไม่ค่อยดี ฉันเลยมาดูหน่อย” ลดาแต่งหน้าอย่างเรียบร้อย ดูออกว่าเธอคิดมาแล้ว เธอถือกระเช้าผลไม้ไว้ในมือ และเมื่อเห็นว่าคนเปิดประตูคือ ธารา เธอก็เบียดผ่านเข้าไปในห้องคนไข้โดยไม่พูดพร่ำทำเพลง บรรยากาศที่อบอุ่นเมื่อครู่กลับกลายเป็นความอึดอัดขึ้นมาในทันที เทวินทร์รู้สึกผิด เลยหันไปมองคุณปู่อย่างกังวล จากนั้นเขาก็กหกกนยแาสสอสสอสกเพเรับผลไม้จากมือเธอแล้วดันตัวเธอออกไป “คุณมาที่นี่ทำไม?” เขาขมวดคิ้ว และแสดงความไม่พอใจอย่างชัดเจน คุณปู่ต้องเข้าโรงพยาบาลเพราะเธอ เขาที่ถึงพยายามทำให้เรื่องนี้สงบลง แต่เธอกลับมาสร้างปัญหาอีก เมื่อวานเขาคุกเข่าตลอดวันเท่ากับเสียเปล่า ลดารู้ตัวดีว่าตนเองล้ำเส้นไปแล้ว ดวงตาของเธอเริ่มเป็นประกายด้วยความน้อยใจ “ฉันแค่เป็นห่วงคุณปู่เท่านั้นเอง คุณจะดุทำไม?” “เทวินทร์ให้เธอเข้ามาเถอะ” ลดาที่กำลังจะก้าวออกจากห้อง ได้ยินเสียงของคุณปู่เรียกเธอกลับมา

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม