“โหวว...” ฉันทึ่งกับเรือนกายกำยำล่ำสันของแกมาก หงาดเหงื่อเกาะพราวบนผิวสีทองแดงของแก ทำให้แกดูเซ็กซี่อย่างประหลาด กล้ามเนื้อมันวาวเป็นมัดเป็นลอน อย่างกับม้าหนุ่มในศึกสงคราม และที่น่าทึ่งมากที่สุดก็คงต้องยกให้กับ “นั่น...ของคน หรือว่าของม้ากันแน่”
ลำฉกาจของลุงใบ้ช่างใหญ่โตมโหฬาร หากวัดจากสายตาที่อยู่ห่างราวสาม-สี่ร้อยเมตร ก็น่าจะไม่ต่ำกว่าสิบนิ้ว
“โอยยใหญ่อะไรเบอร์นั้น” นี่ขนาดว่ามันยังไม่แข็งนะ ถ้ามันแข็งตัวขึ้นมาจะน่ากลัวขนาดไหน
“อืมม...” ฉันเผลอกัดริมฝีปาก หัวใจเต้นรัวเร็ว อดคิดลามกไม่ได้ว่าถ้าผู้หญิงโมกให้แกมันจะเป็นยังไง กระพุ้งแก้มคงแหก คอหอยคงพัง
“อี๊ย ..ปากฉีกแน่นอน” ไม่ได้แค่เผลอคิด แต่เผลออ้าปากด้วย พอรู้ตัวก็ตกใจ ตีปากตัวเองแรงๆไปหนึ่งที
“บ้ารึเปล่าเรา คิดอุตริแบบนั้นได้ไง” กับชายรุ่นลุงรุ่นพ่อ แถมยังเป็นคนใบ้ ใกล้เคียงกับคนป่า ไม่ใกล้กับสเป๊คของฉันเลยสักนิดเดียว แกเข้
