พี่ตั้มจับมือฉันแน่นกว่าเดิม ส่งสายตาเห็นอกเห็นใจ และปรารถนาดี “เข้มแข็งนะลดา พี่เป็นกำลังใจให้ จะอยู่ข้างๆเสมอ อย่าคิดมาก กลับไปลาพ่อครั้งสุดท้าย ทำให้ดีที่สุด แล้วกลับมาสู้กันต่อ โอเคมั้ย”
“ค่ะพี่ตั้ม” ฉันยิ้มทั้งน้ำตา เขาจูบหน้าผากฉันอย่างทะนุถนอม แล้วเราก็สวมกอดกัน เพื่อส่งกำลังใจให้กัน มันช่างอบอุ่น จนฉันอยากจะฝากชีวิตที่เหลือไว้ในมือเขา!
งานศพพ่อจัดที่วัดในหมู่บ้านเป็นเวลาสามวัน โดยแม่เลี้ยงเป็นเจ้าภาพงาน และฉันร่วมเป็นเจ้าภาพ...
และวันนี้ก็เป็นวันสุดท้ายที่ฉันจะได้บอกลาพ่อ ก่อนควันขาวจะพวยพุ่งสู่ท้องฟ้า
ตลอดการจัดงานศพสามวันสามคืน ฉันเห็นลุงนาบุญมาช่วยงานที่วัดทุกวัน เพราะพ่อเป็นเพื่อนคนเดียวของแก แกจึงยอมออกจากสวน เพื่อมาบอกลาเพื่อนครั้งสุดท้าย
เสร็จจากงานพ่อ ฉันคิดจะกลับกรุงเทพทันที แม้จะเหลือวันลาอีกสามวัน แต่ก็อยากกลับไปทำงานแล้ว
ทว่า ..มีเรื่องที่ทำให้ช็อคเกิดขึ้นเสียก
