“ฉันคงไม่โง่เชื่อคุณอีกหรอกนะ ครั้งนั้นคุณก็พูดแบบนี้ แค่ปีเดียวเท่านั้นคุณก็ออกลายซะแล้ว หย่ากันให้มันจบดีกว่า ต่างคนต่างแยกย้ายไปมีชีวิตของตัวเอง ไม่ต้องมารั้งหรือมามัดกันไว้แบบนี้ รังแต่จะทรมานทั้งสองฝ่าย อย่าทำแบบนี้อีกเลย” นิชานันท์เอ่ยออกมาทั้งน้ำตา เธอไม่ต้องการที่จะอยู่ในวังวนแบบนั้น เธอแค่อยากออกมาจากวังวนนั้น แต่ทำไมเธอกลับรู้สึกดีกับคำพูดของเขา เธอกลับไปเชื่อมั่นว่าเขาจะเปลี่ยนแปลงตัวเองได้ ทั้งที่ความเป็นจริงแล้ว ความหวังมันแทบไม่มี ใจดวงน้อยๆ ดวงนี้ กำลังอยากจะคืนดีกับเขาอย่างนั้นหรือ เธอจะใจง่ายเกินไปหรือไม่ ให้โอกาสซ้ำๆ ทั้งที่ไม่ควรให้โอกาสเขา
“อย่าทำแบบนี้เลยนะนิ ผมรู้ว่าคุณก็ทรมานที่ทำแบบนี้ เพราะฉะนั้นอย่าใจร้ายกับตัวเองอีกเลยนะ หัวใจของคุณมันเรียกหาผมไม่ใช่เหรอ อย่าปฏิเสธความรู้สึกที่ตัวเองมีต่อผมอีกเลย รับรองว่าครั้งนี้ผมจะไม่มีทางทำให้คุณเสียใจอย่างแน่นอน อย่าใจร้ายก
