บ้านคาอิล_
"ไหนๆ เราก็ไปส่งเด็กๆ ที่บ้านคุณพ่อขวัญแล้ว ทีนี้ก็ต้องรักษาสัญญากันด้วยนะครับ" สามีหนุ่มเอ่ยทวงคำสัญญาทันทีที่รถยนต์จอดเข้าในเขตรั้วบ้าน
หลังไปส่งลูกสาวและลูกชายที่บ้านอดิศร เพราะท่านว่างวันนี้และอยากเลี้ยงหลานเอง มีป้ามลและพี่เลี้ยงพิเศษมาคอยช่วยดู
"ไม่คิดจะลืมบ้างเลยเหรอคะ ความจำดีจังเลยนะ" ร่างอรชรเก็บสัมภาระใส่กระเป๋าสะพาย แล้วหันมาแกล้งแย่สามีด้วยการยกนิ้วชี้มาจ่อปากหยัก แค่ทำเพียงนิดเดียวอีกฝ่ายก็เหมือนจะตอบสนองตามอารมณ์ที่อัดอั้นตลอดเวลา
"ลืมได้ไงล่ะพี่รอเรามาตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว"
"ว้า...แล้วเย็นนี้ใครจะทำอาหารให้พี่คาอิลทานล่ะคะ?" ร่างอรชรขยับมานั่งเบาะตำแหน่งเดิม ยู่เรียวปากย่นอย่างคนหมดทางหนี
"ให้พี่กินเราก็อิ่มแล้ว ทั้งวันทั้งคืนไม่กินข้าวก็ออยู่ได้นะ "
"อื้ม..." เรียวปากบางโดนจูบเนิบนาบ ให้สามีได้ช่วงชิงน้ำหวานตักตวงแบบไม่มีเบื่อ ปลายลิ้นสากเข้ามาดูดดุนป
