“โอเคจ้ะ พี่หนูไอขับรถไปโกดังคนเดียวก็ได้ น้อยหน่าไปกับลุงมิ่งเถอะจ้ะ” น้อยหน่ายิ้มกว้างโบกมือลาไอรัก แล้วหันหลังวิ่งไปขึ้นรถกระบะ
“ผมไปก่อนนะครับนายหญิง”
รถกระบะสีขาวกลับรถเพื่อมุ่งหน้าเข้าไร่แสงตะวันในเส้นทางเดิม ไอรักเริ่มบังคับรถออกตัวอย่างช้าๆไปอีกทางหนึ่งของไร่ เพราะไม่อยากขับรถผ่านบ้านหลังเล็กที่เจ้าของไร่อยู่นั่นเอง หญิงสาวจำทางในไร่ได้พอสมควร จากการที่เคยขับรถมาสำรวจไร่กับน้อยหน่าเมื่อครั้งก่อน และทางก็ไม่ได้ซับซ้อนมากนัก ไอรักจึงไม่กังวลใจที่ต้องขับรถมาคนเดียว ตอนแรกไอรักคิดว่าจะใช้รถคันนี้ขับหนีออกจากไร่แสงตะวัน แต่ดูอาการของรถแล้วน่าจะไปไม่รอด เธอจึงตัดสินใจที่ขับรถไปไว้ในโกดังตามที่ตกลงกับลุงมิ่ง
ไอรักขับรถไปตามทางที่คดเคี้ยวเล็กน้อย และขับอย่างช้าๆ เพื่อความปลอดภัยในการขับรถบนเส้นทางที่ไม่คุ้นชิน เพราะถนนในไร่บางแห่งก็มีหลุมขนาดใหญ่ ถ้าขับเร็วมากอาจจะเกิดอันตรายได้
ขณะที
