กลัวเสียตัวเหรอ

1735 คำ

เช้าวันหยุดควรเป็นวันที่ใครต่อใครหลายคนเฝ้ารอ เพื่อหวังจะได้พักผ่อนอย่างเต็มที่ ทว่ากลับไม่ใช่แคล ที่ต้องถ่างตาตื่นตั้งแต่เช้ามืด เพื่อนั่งเครื่องมาลงภาคเหนือแล้วนั่งรถต่อมาถึงเชียงราย เนื่องจากต้องตามติดไทเกอร์มาดูพื้นที่ใหม่ ที่ตั้งใจจะทำเกี่ยวกับอสังหาริมทรัพย์ “ถึงยังเนี่ย” แคลลืมตาตื่นขึ้นมาด้วยความงัวเงีย ก่อนจะคลี่เปิดผ้าม่านสีหม่นดูบรรยากาศด้านนอก พลันเบิกตาขึ้นมาเต็มลูกด้วยความตะลึงงัน “โห มีบรรยากาศแบบนี้อยู่ในประเทศเราด้วยเหรอเนี่ย” เธอว่าพลางขยี้ตาซ้ำอีกรอบพร้อมกับขยับเข้าไปชิดหน้าต่างยิ่งขึ้น สายตาก็จับจ้องไปที่ภูเขากว้าง มีสายน้ำตัดผ่าน ทุกอย่างมันลงตัวไปเสียหมด ราวกับเป็นภาพที่วาดขึ้นเองจากจินตนาการประมาณนั้น “ถึงได้ชวนมาด้วยนี่ไง” ไทเกอร์หันมาบอกพร้อมยกนาฬิกาขึ้นมาดู พบว่าตอนนี้ใกล้จะบ่ายสองแล้ว “พี่ไปดูทำเลกับพี่มังกรได้เลยนะ เดี๋ยวแคลจะออกไปถ่ายรูปเล่น” คนตัวเล็กเ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม