การนอนหลับที่แสนสบายทำให้แคลจมอยู่บนเตียงนานหลายชั่วโมง รู้ตัวอีกทีฟ้าก็มืดเสียแล้ว คนตัวเล็กงัวเงียขึ้นมาขยี้ตาเล็กน้อย ก่อนจะนั่งจุ้มปุ๊กพลางบิดขี้เกียจไปมา
“จะสองทุ่มแล้วเหรอเนี่ย”
แคลละสายตาจากนาฬิกาเรือนหรูแขวนผนัง ก่อนจะเริ่มกวาดสายตาไปทั่วห้อง แต่กลับไม่เจอการเคลื่อนไหวของใครคนอื่น นอกจากเธอ
“อย่าบอกนะว่ายังไม่กลับมา”
แคลขมวดเรียวคิ้วด้วยความแปลกใจ รีบลุกขึ้นมาจัดเสื้อผ้าหน้าผมแล้วเดินออกมาจากห้อง จนเจอเข้ากับแม่บ้านที่กำลังเดินขึ้นมาพอดี
“กำลังขึ้นไปปลุกพอดีเลยค่ะ อาหารเย็นพร้อมแล้วค่ะคุณแคล”
“พี่ไทเกอร์มายังคะ”
“ยังเลยค่ะ”
คนตัวเล็กเม้มปากเล็กน้อยด้วยความสงสัย เหตุใดสามีถึงได้หายหน้าออกไปทั้งวัน ทั้งที่เขาเป็นคนบอกเองแท้ ๆ ว่าจะกลับมากินข้าวเย็นร่วมกัน
“ให้นำอาหารขึ้นโต๊ะเลยไหมคะคุณแคล”
“ค่ะ”
เธอพยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะเดินลงมาจากบันได จากนั้นก็ตรงไปยังห้องนั่งเล่นเพื่อโท
