“หึ โคตรสะใจ แล้วแกก็นอนกอดพี่ไทเกอร์ทั้งคืนน่ะนะ”
“อืม แต่โคตรปวดประสาทกับยัยนั่น เดี๋ยวเข้าห้องน้ำ เดี๋ยวลุกขึ้นมาร้องไห้บอกซึมเศร้ากำเริบ โรคประสาทน่ะสิไม่ว่า”
แคลกลอกตาขึ้นบนอย่างเหนื่อยหน่าย ในขณะที่กำลังนั่งตรวจงานรอบสุดท้ายเพื่อเตรียมส่งอาจารย์ในวันพรุ่งนี้
“แล้วสรุปเรื่องพ่อฆ่าตัวตาย แม่หนีไปกับชู้นี่จริงไหม”
“จริง แต่มันไม่ใช่เหตุผลที่นำมาใช้ในการแย่งผัวชาวบ้านไหม ถึงอีกไม่กี่เดือนฉันกับพี่ไทเกอร์จะต้องหย่ากันก็เถอะ”
“ใช่ นิสัยเสียแบบนี้คงเป็นเพราะสันดาน ไม่น่าจะเกี่ยวกับโรคหรอก”
“แล้วที่ประสาทเสียไปมากกว่านั้น คือนักสืบบอกมาว่ายัยริต้านั่นไม่ได้กินยาฆ่าตัวตาย ไม่ได้มีประวัติรักษาอะไรทั้งสิ้น แต่แม่เธอมีหุ้นก่อตั้งโรงพยาบาลนี้”
“โห อย่าบอกนะว่าสร้างเรื่อง งั้นฉันว่าแกบอกพี่ไทเกอร์เถอะ ยัยนี่ชักน่ากลัวขึ้นไปทุกที”
พิกออกความคิดเห็น เป็นจังหวะที่ไทเกอร์ขับรถมาจอดที่หน้าตึกเ
