ภายในห้องสีขาวสะอาดตา สองร่างยังคงกอดกันแน่นอยู่บนเตียง บนตัวไร้เสื้อผ้าไว้ปกปิด มีเพียงแค่ผ้าห่มสีขาวผืนหนาคลุมเอาไว้หลวม ๆ
“ตื่นได้แล้วยัยเด็กขี้เซา ไหนบอกวันนี้มีส่งโปรเจกต์”
ไทเกอร์ลูบหัวแคลอย่างอบอุ่น ก่อนจะโน้มหน้าลงจูบที่หน้าผากขาวเนียนอย่างแผ่วเบา
“อื้ออ ช่วงบ่ายค่ะ ตอนเช้าแคลว่าง”
เธอตอบกลับมาเสียงอู้อี้ในขณะที่ยังไม่ลืมตาตื่น พลันกระชับกอดไทเกอร์เอาไว้แน่นขึ้น
“งั้นเช้า ๆ แบบนี้ หาอะไรทำดีไหม”
ไวกว่าคำพูดคือมืออันซุกซนที่สอดเข้าไปใต้ผ้าห่ม ก่อนจะถูกแคลคว้าหมับเอาไว้ก่อน
“เมื่อคืนทำแคลเสร็จไปตั้งหลายรอบ ยังไม่หนำใจอีกเหรอคะ”
เปลือกตาบางปรือขึ้นสู้แสง ก่อนจะมุ้ยหน้าเพราะถูกไทเกอร์ยกนิ้วขึ้นเขี่ยที่ปลายจมูก
“ไม่มีคำว่าหนำใจหรอก มีแต่อยากกินตลอดเวลา กินแล้วก็กินอีก อิ่มแล้วก็จะกินอีก”
จมูกโด่งซุกไซ้ไปทั่วลำคออย่างหยอกล้อ จนแคลต้องดิ้นหนีพร้อมกับระเบิดหัวเราะออกมาคับห้อง
“ไ
