“ฉันสัญญาว่าจะไม่หย่า”
เมื่อได้ยินแบบนี้แคลก็ถึงกับชะงักค้างไปในอากาศ งุนงงหนักว่าเมื่อกี้ใช่เรื่องจริงหรือเปล่า หรือเธอกำลังเข้าใจผิด ไม่ก็หูฝาดไปเอง
“พะ พี่ว่าไงนะ”
เธอค่อย ๆ หันกลับไปมองที่ไทเกอร์ด้วยสายตาไม่เข้าใจ ก่อนไทเกอร์จะเริ่มขยับท่าเป็นนอนตะแคงแล้วตั้งศอกใช้มือค้ำหัวให้สบายขึ้น เพราะอีกฝ่ายหยุดดิ้นขัดขืนแล้ว
“ถ้าตอนนี้มันดีอยู่แล้ว เราไม่หย่ากันดีไหม”
“...”
แคลยังไม่อยากเชื่อในสิ่งที่ตัวเองได้ยิน เพราะเธอทำใจมาตลอดว่าวันใดวันหนึ่งก็ต้องหย่า ไม่คิดว่าจู่ ๆ ไทเกอร์จะมาพูดแบบนี้
“แต่เราไม่ได้รักกัน การแต่งงานของเรามันถูกจัดขึ้นโดยการบังคับ ยังไงมันก็ไม่รอด”
“แล้วใครบอกว่าเราไม่รักกันล่ะ”
มือหนาเกลี่ยเส้นผมที่ตกลงมาปรกดวงตาโต ๆ ออกให้อย่างแผ่วเบา จากนั้นก็โน้มเข้ามาจูบที่หน้าผากพลางยกมือเล็กที่เย็นเฉียบขึ้นมากุมไว้ที่อกของตัวเอง
“พี่รักแคลนะ”
“พะ พี่ไทเกอร์”
แววตาวูบไหวแ
