“ใช่แล้วล่ะจ้ะ หนูชื่อโซอี้เหรอ หนูน่ารักมากเลยนะ ป้าไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าลูกสาวของป้าน่ะเป็นพี่เลี้ยงให้กับหนูโซอี้”
“คุณน้าเนเน่ไปอยู่กับหนูที่ฮาวายตั้งหลายวันค่ะแล้วก็ตามมาอยู่กับหนูที่บ้านของแดดี๊ด้วย คุณน้าเนเน่สวยใจดีและน่ารักที่สุดเลยค่ะ”
“ถ้าอย่างนั้นก็ขอเชิญคุณนิโคลัสกับหนูโซอี้เข้ามานั่งข้างในก่อนนะคะ แต่ดิฉันต้องขอโทษด้วยที่ห้องพักที่นี่ออกจะเล็กไปสักหน่อย”
บทที่ 33
วรรษมนหันไปพูดกับนิโคลัสด้วยสีหน้าที่แสดงความเป็นกังวลเล็กน้อยหากแต่เขากลับยิ้มให้อย่างอ่อนโยน
“ไม่เป็นไรหรอกครับผมว่าห้องพักที่นี่ก็ดูสะอาดสะอ้านมีระเบียบมากกว่าที่อื่น ๆ ที่ผมเคยเห็นในบรู๊คลิน”
“พวกเราโชคดีค่ะ ตั้งแต่ที่ดิฉันพาลูกทั้งสองคนมาจากเมืองไทยและได้มาอยู่ที่นี่ คนแถวนี้รักษาความสะอาดแถมยังเป็นเพื่อนบ้านที่ดีด้วยค่ะ ถ้ายังไงก็เข้ามานั่งข้างในก่อนสิคะเดี๋ยวดิฉันจะไปเอาน้ำมาให้นะคะ”
“หนูไปช่วยยกน้ำนะคะ
