ตอนที่ 15 ของขวัญวันเกิด
“ไปไหนมา” ทันทีเมื่อเท้าแตะพื้นบ้าน คำต้อนรับการกลับมาคือเสียงเข้มกับดวงตาขวางของสามี
“ทานข้าวค่ะ”
“กับใคร”
“ถ้าคุณถามแบบนี้ แสดงว่ารู้แล้วใช่ไหมคะ ว่าฉันไปกับใครมา” ปุณณดาหันมายิ้มให้อย่างไม่สะทกสะท้าน
“ปุณคุณมีสามีแล้วนะ ทำไมถึงยังออกไปกับผู้ชายคนอื่นสองต่อสอง แถมยังกลับบ้านดึกดื่นขนาดนี้” เจ้าของดวงตาถลึงลุกพรวดพราดมาจากเก้าอี้เดินตรงมายังภรรยา
“ฮ่า ฮ่า ฮ่า คุณฐา”
“คุณหัวเราะอะไร”
“ฉันไม่คิดว่าคำพูดนี้ จะหลุดออกมาจากปากของคุณนะสิคะ ฉันเป็นผู้หญิงที่มีสามีแล้ว ไม่ควรที่ออกไปทานข้าวกับผู้ชายคนอื่นสองต่อสอง ฟังดูตลกดีนะคะ”
คำพูดของปุณณดาไม่ใช่ประโยคสาธยายอันยืดยาว หากแต่ฐาปกรณ์กลับเข้าใจถึงความนัยแอบแฝงในประโยคแดกดันนั้น ทุกถ้อยคำ
“ผมกับอร เราไม่มีอะไรกัน”
“ถ้าอย่างนั้น ฉันกับคุณนทีก็ไม่มีอะไรกัน”
“คุณแน่ใจหรือ ว่าไม่มี”
“แล้วคุณล่ะคะ แน่ใจใช่ไหมว่าไม่
