-22-
สามวันผ่านไป
ร่างบางที่นอนแน่นิ่งอยู่บนเตียงยังไม่มีทีท่าว่าจะตื่นขึ้นมาเลยสักนิด มาเฟียหนุ่มที่นั่งเฝ้าภรรยาไม่ยอมกินยอมนอนก็พลอยทำเอาหลายๆ คนเป็นห่วงเขาไปตามๆ กัน แต่ด้วยร่างกายที่ถูกฝึกมาตั้งแต่เด็กทำให้การอดข้าวอดน้ำแค่นี้ไม่ใช่ปัญหาใหญ่สำหรับเขา สิ่งที่เขากลัวคือกลัวคนที่เขารักจะตื่นมาไม่เจอเขามากกว่า
แอ๊ด~
มาเฟียหนุ่มหันไปมองยังเสียงเปิดประตู ก่อนจะหันหน้ากลับมามองร่างบางเหมือนอย่างเคย
"มึงมาทำไม" มาเฟียหนุ่มพูดโดยไม่หันกลับไปมองคนมาเยือน
"ผมมาเยี่ยมเอ็ม" ดีแลนตอบเสียงเรียบ
"เมียกู กูดูแลเองได้" มาเฟียหนุ่มเลือกที่จะใช้สรรพนามที่บ่งบอกว่าเขาไม่ต้อนรับ
"แต่เอ็มก็เป็นน้องสาวผมเหมือนกัน"
"หึ มึงแน่ใจเหรอถ้ามึงไม่นัดเอ็มออกไปวันนั้นเรื่องทั้งหมดมันคงไม่เป็นแบบนี้"
"คุณหมายความว่าไง"
"มึงให้เอ็มไปเจอมึงเพราะมึงอยากได้เอ็มคืนไม่ใช่เหรอ แต่กูบอกไว้เลยนะว่ากูไม่ให้!" มาเฟียหน
