-23-
"พี่คิดถึงเอ็มนะ อย่าเงียบไปแบบนี้สิ"
"อือ"
มาร์ตินเงยหน้าไปมองยังต้นเสียงด้วยอาการตื่นตระหนกน้ำเสียงที่เขารอคอยจะได้ยินมาตลอด น้ำตาลูกผู้ชายเอ่อรื้นขึ้นมาอย่างไม่ทราบสาเหตุ
"เอ็มตื่นแล้วเหรอ เป็นยังไงบ้าง" มาร์ตินรีบถามไถ่ภรรยาสาวด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง เมื่อเปลือกตาบางค่อยๆ เปิดออกอย่างช้าๆ
"อือ" เอ็มม่ากะพริบตาปริบๆ เพื่อปรับม่านตาให้เข้ากับแสงแดด "พี่มาร์ติน" เอ็มม่าพูดชื่อของผู้ชายตรงหน้าออกมาด้วยน้ำเสียงพึมพำ ก่อนจะนึกขึ้นได้ถึงอะไรบางอย่าง "ลูก" เอ็มม่ารีบยกมือขึ้นลูบหน้าท้องแบนราบด้วยสีหน้าเป็นกังวลอย่างเห็นได้ชัด
"เดี๋ยวพี่ไปตามหมอให้นะ" มาร์ตินตั้งท่าจะเดินออกไป เขาเองยังไม่พร้อมจะบอกเธอในตอนนี้ แต่มือเรียวกลับคว้าข้อมือหนาเอาไว้
"ลูกเอ็มเป็นยังไงบ้าง"
"ทำไมเอ็มไม่บอกพี่ว่าเอ็มท้อง" มาร์ตินเลือกที่จะถามเบี่ยงเบนประเด็นออกไป
"เอ็มถามว่าลูกเอ็มเป็นยังไงบ้าง!! " เอ็มม่าเร
