“หนูลืมไว้ในกระเป๋า รอเดี๋ยวค่ะ” เท่านั้นหญ้าหวานก็วิ่งปรู้ดหายไปมุมที่วางตระกร้าผ้าใช้แล้ว ล้วงหยิบชุดกระโปรงของตนเองที่ใส่ไปสระว่ายน้ำขึ้นมาล้วงหยิบเข้าไปในกระเป๋ากระโปรง ก่อนจะกลับบ้านตอนที่คุณแม่คนสวยกำลังเก็บกระบอกน้ำของเด็ก ผ้าขนหนูลงในกระเป๋า คุณอาของกัปตันมาสะกิดเธอแล้วฝากเจ้าแผ่นกระดาษสี่เหลี่ยมนี่มาพร้อมกับพูดว่า
“คุณอาฝากนามบัตรไปให้คุณน้าคนสวยของน้องหญ้าหวานด้วยนะครับ”
พอหาเจอแล้วก็ดีใจมาก รีบวิ่งกลับมายื่นนามบัตรให้เปมนีย์ที่กำลังติดกิ๊บรูปกระต่ายบนเรือนผมสีน้ำตาลเข้มของยี่หวา
“คุงแม่ขานี่ไงคะ คุงอาสิทธิ์ฝากกระดาษนี้มาให้คุงแม่ด้วยค่ะ”
มือบางกำลังจะยื่นไปรับแผ่นกระดาษสี่เหลี่ยมเนื้อดีที่มองก็รู้ว่าคือนามบัตร แต่ยังไม่ทันรับมาถือไว้ มือหนาที่มีเส้นเลือดปูดโปนเพราะชอบออกกำลังกายเล่นกล้ามก็ยื่นมือมาดึงเอานามบัตรในมือหญ้าหวานไปถือเอาไว้เอง สายตาคมไล่ดูตัวหนังสือในนามบัตร สีหน้
