บทที่ 14 พอกันที! ⚔️

1982 คำ

ภายในโกดังร้างริมทะเลเหนือที่ถูกทิ้งร้างมานานหลายสิบปี แสงจันทร์สาดส่องผ่านกระจกที่แตกร้าว กระทบกับพื้นปูนสกปรกที่เปื้อนรอยเลือดสดใหม่ กลิ่นคาวเลือดฟุ้งกระจายไปทั่วเหมือนประกาศถึงการตายของเหยื่อที่นี่ กลางห้องโถงขนาดใหญ่ ร่างของหญิงสาวมนุษย์นอนแน่นิ่งอยู่กับพื้น คอของเธอมีรอยกัดลึกจากเขี้ยวคมจนเลือดทะลักออกมาเป็นทางยาว เสียงหยดเลือดหยดลงพื้นดังก้องท่ามกลางความเงียบงัน ร่างกายของเธอปราศจากเสื้อเสื้อผ้าที่สวมใส่ เพราะเสื้อผ้าของเธอถูกฉีกขาดอย่างจงใจ ตามลำตัวมีรอยกัดและรอยดูดมากกว่าสองจุด ตรงหว่างขาบริเวณกลีบร่องมีน้ำกามหลงเหลืออยู่ เหมือนพึ่งผ่านการมีเซ็กส์มาไม่นาน และตรงนั้นเอง โธมัส ยืนเปลือยเปล่าอยู่เหนือศพอย่างสง่างาม ร่างสูงโปร่งเกือบสองเมตร พรึบ! เสื้อผ้าปรากฏขึ้นบนเรือนร่างของเขาในบัดดล เสื้อเชิ้ต กางเกง เข็มขัด แม้กระทั่งรองเท้าปรากฏขึ้นมา ตามด้วยโค้ทยาวสีดำสนิทที่ปลิวไสวไปตามสาย

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม